(25) و به كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند نويد ده كه براى آنان بوستانهايى است كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است؛ هرگاه از آنها، از ميوهاى رزقى به آنان داده شود، مىگويند: اين همان است كه قبلا به ما داده شده بود، و برايشان عطايى همانند مىآورند، و در آنجا همسرانى پاكيزه خواهند داشت و آنان در آنجا جاودانهاند. (26) به يقين، خدا شرم نمىكند از اينكه به پشهاى و بالاتر از آن مثل بزند؛ پس كسانى كه ايمان آوردهاند مىدانند كه آن حقّ است و از جانب پروردگارشان است، و امّا كسانى كه كفر ورزيدهاند مىگويند: خدا از اين مثل چه اراده كرده است؟ بسيارى را با آن گمراه مىسازد و بسيارى را با آن هدايت مىكند، و جز فاسقان را با آن گمراه نمىكند. (27) همانان كه عهد خدا را پس از محكم كردن آن مىشكنند و آنچه را خدا به وصل كردن آن فرمان داده است مىگسلند و در زمين فساد مىكنند، اينان خود زيانكارند. (28) چگونه به خدا كفر مىورزيد با اينكه شما فاقد حيات بوديد و او به شما حيات بخشيد، سپس شما را مىميراند، سپس زندهتان مىكند، سپس به سوى او بازگردانده مىشويد؟ (29) اوست آن كسى كه آنچه در زمين است همه را براى شما آفريد، و نيز آهنگ آسمان كرد و آنها را به صورت هفت آسمان بپرداخت، و او به هر چيزى داناست.