(50) و فرمان [تكوينى] ما جز يك بار نيست، آن هم مانند نگاهى با چشم. (51) و قطعا ما هم مسلكان شما را هلاك كردهايم، پس آيا عبرتگيرندهاى هست؟ (52) و هرچه كردهاند در نامههايشان ثبت شده است. (53) و هر كوچك و بزرگى مكتوب است. (54) به يقين، تقواپيشگان در باغها و كنار جويبارها قرار دارند؛ (55) در جايگاهى راستين، در پيشگاه فرمانروايى مقتدر. سوره رحمن به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) [خداى] رحمان، (2) قرآن را تعليم داد. (3) انسان را آفريد، (4) به او بيان آموخت. (5) خورشيد و ماه با حسابى [معيّن] دركارند. (6) و گياه و درخت سجده مىكنند. (7) و آسمان را برافراشت و ترازو را نهاد، (8) تا در سنجش از حد نگذريد. (9) و وزن را عادلانه انجام دهيد و ترازو را كم مكنيد. (10) و زمين را براى جهانيان نهاد، (11) كه در آن هرگونه ميوه و نخل با خوشههاى غلافدار است، (12) و دانههاى برگدار و گياهان خوشبو. (13) پس [اى جنّ و انس،] كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (14) انسان را از گلى خشكيده همچون سفال، آفريد. (15) و جنّ را از شعله آتشى بىدود خلق كرد. (16) پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟