سوره جمعه به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، خدا را كه فرمانروا و بسيار پاك و عزّتمند و حكيم است، تنزيه مىكنند. (2) اوست كه در ميان درسناخواندگان، پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آيات او را بر آنان مىخواند و آنان را تزكيه مىكند و كتاب و حكمت به آنان مىآموزد، و قطعا آنان پيشتر در گمراهى آشكارى بودهاند. (3) و [او را بر] گروههاى ديگرى از آنان كه هنوز به آنها ملحق نشدهاند [نيز برانگيخته است]، و اوست كه عزّتمند و حكيم است. (4) اين [موهبت رسالت] فضل خداست كه آن را به هركه بخواهد عطا مىكند، و خدا داراى فضل بزرگ است. (5) مثل كسانى كه [عمل به] تورات به آنان تكليف شد، سپس به آن عمل نكردند، مثل الاغ است كه كتابهايى حمل مىكند. چه بد است مثل قومى كه آيات خدا را تكذيب كردند. و خدا مردم ستمكار را هدايت نمىكند. (6) بگو: اى كسانى كه دين يهود داريد، اگر مىپنداريد كه شما دوستان خداييد نه مردم ديگر، اگر راست مىگوييد تمنّاى مرگ كنيد. (7) ولى به سبب آنچه به دست خود پيش فرستادهاند، هرگز تمنّاى مرگ نخواهند كرد؛ و خدا به ستمكاران داناست. (8) بگو: اين مرگى كه از آن فرار مىكنيد قطعا به شما مىرسد؛ سپس به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانده مىشويد، آنگاه شما را از آنچه انجام مىداديد آگاه خواهد كرد.