سوره ملك به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) بلندمرتبه و والاست آنكه فرمانروايى فقط به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست. (2) همان كه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدام يك نيكوكارتريد، و اوست كه عزّتمند و آمرزگار است. (3) همان كه هفت آسمان را طبقهطبقه آفريد. در آفرينش [خداى] رحمان هيچ ناهماهنگى نمىبينى؛ پس چشم خود را برگردان [و بنگر] آيا هيچ شكافى مىبينى؟ (4) سپس چشم خود را مكرّر بازگردان، تا سرانجام چشمت زبون و درمانده به سوى تو بازگردد. (5) و همانا، ما نزديكترين آسمان را با چراغهايى زينت بخشيده و آنها را وسيله راندن شياطين [از استراق سمع] قرار دادهايم، و براى آنها عذاب آتش برافروخته را آماده ساختهايم. (6) و براى كسانى كه به پروردگار خود كفر ورزيدهاند عذاب جهنّم خواهد بود، و چه بد بازگشتگاهى است. (7) هنگامى كه در آن افكنده شوند، صدايى گوشخراش از آن مىشنوند درحالىكه مىجوشد. (8) چيزى نمانده است كه از شدت خشم پاره شود. هربار گروهى در آن افكنده شوند، نگهبانانش از آنان مىپرسند: آيا اخطاركنندهاى براى شما نيامد؟ (9) مىگويند: چرا، به راستى اخطاركننده براى ما آمد، ولى [او را] تكذيب كرديم و گفتيم: خدا هيچ چيز نازل نكرده است و شما جز در گمراهى بزرگى نيستيد. (10) و مىگويند: اگر [سخن پيامبران را] مىشنيديم يا خود تعقّل مىكرديم، در زمره اهل آتش افروخته نبوديم. (11) آنگاه به گناه خود اعتراف مىكنند. پس بر اهل آتش افروخته لعنت باد. (12) بىترديد، كسانى كه در نهان از پروردگار خود بيم دارند، براى آنان آمرزش و اجرى بزرگ خواهد بود.