(13) و سخن خود را پنهان داريد يا آشكار كنيد [براى خدا فرق ندارد،] زيرا او به آنچه در درون سينههاست داناست. (14) آيا آن كسى كه آفريده است، [از آفريدگان خود] بىخبر است؟ در صورتى كه او دقيق و آگاه است. (15) اوست آنكه زمين را براى شما رام ساخته است، پس بر شانههاى آن رهسپار شويد و از رزق خدا بهره بريد. و حشر و نشر [همگان] فقط به سوى اوست. (16) آيا از آنكس كه در آسمان است ايمن شدهايد كه شما را در زمين درحالىكه يكباره به لزره درافتاده است فروبرد؟ (17) يا از آنكس كه در آسمان است ايمن شدهايد كه تندبادى ريگافشان بر شما بفرستد؟ آنگاه خواهيد دانست كه اخطار من چگونه است. (18) و بىگمان، كسانى هم كه پيش از اينان بودند [پيامبران را] تكذيب كردند [و من آنان را هلاك كردم]؛ پس [بنگر كه] انكار و انتقام من چگونه بود؟ (19) آيا [همچنان غافلند و] به پرندگان بالاى سرشان نگاه نكردهاند كه بالها را مىگشايند و جمع مىكنند؟ جز [خداى] رحمان كسى آنها را [از سقوط] نگاه نمىدارد. بىترديد او به هرچيزى بيناست. (20) آيا اين گروهى كه [بتوان گفت] سپاهى براى شماست و شما را در برابر خداى رحمان يارى مىكند كدام گروه است؟ كافران جز در غرور نيستند. (21) آيا اگر خدا روزى خود را [از شما] بازدارد، كيست آن كسى [كه بتوان گفت] به شما روزى مىدهد؟ [نه،] بلكه در سركشى و گريز [از حق] لجاجت مىكنند. (22) پس آيا كسى كه [در مسيرى ناهموار] راه مىرود و پىدرپى به رو درمىافتد، هدايت يافتهتر است يا آنكس كه راستقامت بر راهى مستقيم راه مىرود؟ (23) بگو: اوست آنكه شما را آفريد و براى شما گوش و چشم و دل قرار داد. چه اندك سپاس مىگزاريد. (24) بگو: اوست آنكه شما را در زمين تكثير كرد، و فقط به سوى او محشور خواهيد شد. (25) و مىگويند: اگر راست مىگوييد، اين وعده [قيامت] كى خواهد بود؟ (26) بگو: علم آن فقط نزد خداست، و من جز اخطار كنندهاى آشكار نيستم.