(35) بر روى تختهاى آراسته نظاره مىكنند، (36) كه آيا كافران در برابر آنچه انجام مىدادند به سزاى خود رسيدهاند؟ سوره انشقاق به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) آنگاه كه آسمان از هم بشكافد، (2) و خداوندگارش را فرمان برد و سزاوار باشد [كه فرمان برد]، (3) و آنگاه كه زمين كشيده شود، (4) و آنچه در درون دارد بيرون افكند و تهى گردد، (5) و خداوندگارش را فرمان برد و سزاوار باشد [كه فرمان برد]، (6) اى انسان، قطعا تو با تلاشى خستهكننده به سوى پروردگارت رهسپارى، و سرانجام به لقاى او خواهى رسيد. (7) پس هركه نامهاش به دست راستش داده شود، (8) به آسانى به حسابش رسيدگى خواهد شد، (9) و شادمان به سوى كسانش باز خواهد گشت، (10) و هركه نامهاش از پشت سرش به [دست چپ] او داده شود، (11) پيوسته هلاكت خود را طلب خواهد كرد، (12) و به آتشى شعلهور خواهد سوخت. (13) چرا كه او در ميان كسانش شادمان بود. (14) او مىپنداشت كه هرگز [به زندگى جديد] باز نخواهد گشت. (15) چرا، [باز خواهد گشت،] بىترديد، پروردگارش به او بيناست. (16) پس سوگند مىخورم به شفق، (17) و به شب و آنچه در برمىگيرد، (18) و به ماه آنگاه كه نورش كامل شود، (19) كه حتما از مرحلهاى به مرحله ديگر خواهيد رفت. (20) پس چه شده است آنان را كه ايمان نمىآورند؟ (21) و چون قرآن بر آنان خوانده شود سجده نمىكنند؟ (22) بلكه آنان كه كفر ورزيدهاند [آن را] تكذيب مىكنند. (23) و خداوند به آنچه در دل پنهان مىدارند داناتر است. (24) پس آنان را به عذابى دردناك نويد ده. (25) ليكن كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، اجرى پايان ناپذير خواهند داشت.