ترجمه قرآن - مركز فرهنگ و معارف قرآن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مركز فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 610

2- عبارت «بِئْسَ الِاسْمُ» (حجرات: 11) به صورت «بئس لسم» خوانده مى‌شود.
3- به جاى صاد در دو كلمه «يَبْصُطُ» (بقره: 245) و «بَصْطَةً» (اعراف: 69) سين خوانده مى‌شود. تلفظ سين يا صاد در كلمه «الْمُصَيْطِرُونَ» (طور: 37) صحيح است.
4- در عبارت «يَلْهَثْ ذلِكَ» (اعراف: 176) حرف ثاء در ذال ادغام مى‌شود.
5- در عبارت «ارْكَبْ مَعَنا» (هود: 42) حرف باء در ميم ادغام مى‌شود.
6- در عبارت «أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ» (مرسلات: 20) حرف قاف در كاف ادغام مى‌شود.
7- وصل عبارات «عِوَجاً (1) قَيِّماً» (كهف: 1 و 2)، «مَرْقَدِنا هذا» (يس:
52)، «مَنْ راقٍ» (قيامه: 27)، «بَلْ رانَ» (مطففين: 14) همراه با سكت (مكث كوتاه بدون تجديد نفس) انجام مى‌شود. خواندن عبارت «مالِيَهْ (28) هَلَكَ» (حاقه: 28 و 29) در وصل، به دو صورت سكت همراه با اظهار حرف هاء يا ادغام خوانده مى‌شود، ولى سكت بهتر است.
8- الف بعد از راء در كلمه «مَجْراها» (هود: 41) با اماله خوانده مى‌شود.
9- حرف نون مشدّد در عبارت «لا تَأْمَنَّا» (يوسف: 11) با اشمام خوانده مى‌شود.
10- همزه دوم در كلمه «ءَ أَعْجَمِيٌّ» (فصلت: 44) تسهيل مى‌شود.
د) علايم وقف و سكت:
م علامت وقف لازم (وصل به عبارت بعد صحيح نيست)
ط علامت جواز وقف و وصل (وقف بهتر است)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مركز فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 610

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست