(15) و از زنان شما، كسانى كه آن عمل بسيار زشت را انجام مىدهند، چهار تن از خودتان را بر آنان گواه گيريد؛ پس اگر گواهى دادند؛ در خانهها نگاهشان داريد تا مرگشان دررسد يا خدا راهى برايشان قرار دهد. (16) و از ميان شما، آن دو تن كه آن عمل بسيار زشت را انجام مىدهند، آزارشان دهيد؛ پس اگر توبه كردند و به صلاح آمدند، از آنان بگذريد؛ همانا خدا بسيار توبهپذير و مهربان است. (17) جز اين نيست كه پذيرش توبه از سوى خدا براى كسانى است كه از روى نادانى كار بد را انجام مىدهند، سپس به زودى توبه مىكنند، اينانند كه خدا توبهشان را مىپذيرد، و خدا دانا و حكيم است. (18) و توبه براى كسانى نيست كه پيوسته كار بد مىكنند تا وقتى كه يكى از آنان را مرگ در رسد، مىگويد: اكنون من توبه كردم؛ و نه براى كسانى كه در حال كفر مىميرند. اينانند كه برايشان عذابى دردناك آماده كردهايم. (19) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، براى شما حلال نيست كه زنان را با كراهت آنان به ارث ببريد؛ و آنان را در تنگنا قرار ندهيد تا بخشى را از آنچه به ايشان دادهايد از دستشان به در بريد، مگر اينكه كار بسيار زشت آشكارى مرتكب شوند. و با آنان به طور پسنديده معاشرت كنيد؛ پس اگر از آنان خوشتان نمىآيد، [تحمّل كنيد، زيرا] بسا چيزى را شما خوش نمىداريد درحالىكه خدا خير فراوانى در آن قرار مىدهد.