(80) هركس اطاعت پيامبر كند، در حقيقت اطاعت خدا كرده است؛ و هركس روى بگرداند، [تو مسئول نيستى، و] تو را به عنوان نگهبان آنان نفرستادهايم. (81) و [چون به آنان فرمان دهى،] مىگويند: فرمانبرداريم، امّا وقتى از نزد تو بيرون مىروند، گروهى از آنان برخلاف آنچه مىگويند، شبانه تدبير ديگرى مىانديشند، و خدا تدبير شبانه آنان را ثبت مىكند. پس، از آنان روى بگردان، و بر خدا توكّل كن، و كافى است كه خدا كارساز [تو] باشد. (82) آيا در قرآن تدبّر نمىكنند؟ اگر از نزد غير خدا بود، اختلاف بسيارى در آن مىيافتند. (83) و چون خبرى از امنيّت يا ترس به آنان برسد، آن را منتشر مىكنند؛ و اگر آن را به پيامبر و كسانى از خودشان كه متولّيان امرند، ارجاع مىدادند، كسانى از آنان كه اهل استنباطند آن را تشخيص مىدادند. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز اندكى، همه از شيطان پيروى مىكرديد. (84) پس در راه خدا پيكار كن؛ تو جز مسئول خودت نيستى. و مؤمنان را [به پيكار] تشويق كن؛ اميد است كه خدا قدرت كافران را باز دارد، و خدا قدرتش شديدتر و عقوبتش سختتر است. (85) هركس شفاعت خوبى كند، نصيبى از آن براى او خواهد بود؛ و هركس شفاعت بدى كند، سهمى از آن براى او خواهد بود، و خدا بر هر چيزى مقتدر است. (86) و چون به شما تحيّتى گفته شد، با تحيّتى نيكوتر از آن پاسخ گوييد، يا همان را باز گردانيد؛ همانا خدا حساب همه چيز را دارد.