حج ماههاى معلوم است پس آنكه فرض گرداند در آنها حج را پس نه جماع است و نه فسق و نه جنگ در حج و آنچه كنيد از خوبى ميداندش خدا و توشه برگيريد پس بدرستى كه بهترين توشه پرهيزگاريست و بترسيد از من اى صاحبان خردها (197) نيست بر شما گناهى كه بجوئيد تفضلى را از پروردگارتان پس چون برگشتيد از عرفات پس ياد كنيد خدا را نزد مشعر الحرام و ياد كنيد او را همچنانكه راه نمود شما را و اگر چه بوديد پيش از آن هر آينه از گمراهان (198) پس باز گرديد از آنجائيكه برگشتند مردمان و آمرزش طلبيد از خدا بدرستى كه خدا آمرزنده مهربانست (199) پس چون گذارديد اعمال حجتان را پس ياد كنيد خدا را مثل ياد كردن شما پدرانتان را يا سخت تر ياد كردنى پس از مردمان كس هست كه ميگويد پروردگارا بده ما را در دنيا و نيست او را در آخرت بهرهاى (200) و از آنان است آنكه ميگويد پروردگارا بده ما را در دنيا نيكوئى و در آخرت نيكوئى و نگهدار ما را از عذاب آتش (201) آنان مر ايشان راست بهره از آنچه كسب كردند و خدا شتابان در حسابست (202)