و ياد كنيد خدا را در روزهاى معدود پس كسى كه بشتابد در دو روز پس گناهى نيست بر او و كسى كه بتاخير اندازد پس نيست گناهى بر او از براى كسى كه بپرهيزد و بترسيد از خدا و بدانيد بدرستى كه شما بسوى او گرد آورده شويد (203) و از مردمان كس هست كه بشگفت آورد ترا گفتار او در زندگانى دنيا و گواه مىآورد خدا را بر آنچه در دل اوست و او شديد العداوة است (204) و چون برگردد سعى كند در زمين تا فساد كند در آن و نابود كند كشت را و نسل را و خدا دوست نميدارد فساد را (205) و چون گفته شود مر او را كه بپرهيز از خدا بگيردش حميت بگناهكارى پس بس است او را دوزخ و هر آينه بد بستريست (206) و از مردمان كس هست كه ميفروشد خودش را از براى جستن رضاى خدا و خدا مهربانست به بندگان (207) اى آن كسانى كه گرويديد داخل شويد در صلح همگى و پيروى نكنيد گامهاى شيطان را بدرستى كه او مر شما را دشمنى است آشكار (208) پس اگر لغزيديد پس از آنچه آمد شما را حجتها پس بدانيد كه خدا غالب درستكردار است (209) آيا انتظار ميبرند مگر آنكه آيد ايشان را عذاب خدا در سايبانها از ابر و فرشتگان و گذارده شود كار و بخدا گردانيده شود كارها (210)