گفتيم فرو شويد از آن همه پس اگر آيد بشما از من هدايتى پس آنكه پيروى كرد هدايت مرا پس نيست بيمى برايشان و نه ايشان اندوهناك شوند (38) و آنان كه كافر شدند و تكذيب كردند بآيتهاى ما آنها اهل آتشند ايشان در آن جاويدانند (39) اى بنى اسرائيل ياد كنيد نعمت مرا كه انعام كردم بر شما و وفا كنيد بعهد من تا وفا كنم به عهد شما و از من بترسيد (40) و بگرويد بآنچه فرو فرستادم باور دارنده مر آنچه را با شما است و نباشيد نخست كافر به آن و مفروشيد آيتهاى مرا به بهائى اندك و از من بترسيد (41) و مپوشيد حق را به باطل و پنهان مكنيد حق را و حال آنكه شما ميدانيد (42) و بر پاى داريد نماز را و بدهيد زكوة را و ركوع كنيد با ركوع كنندگان (43) آيا امر مىكنيد مردمان را بخوبى و فراموش ميكنيد خودتان را با آنكه شما مىخوانيد كتاب را آيا پس نمى يابيد بعقل (44) و استعانت جوئيد به شكيبائى (روزه) و نماز و بدرستى كه آن نماز دشوار است مگر بر صاحبان خشوع (45) آنان كه ميدانند كه ايشان ملاقات كنندهاند پروردگار خود را و بسوى او بازگشت كننده (46) اى بنى اسرائيل ياد كنيد نعمت مرا كه انعام كردم بر شما و بدرستى كه من تفضيل دادم شما را بر جهانيان (47) و بپرهيزيد از روزى كه كفايت نكند نفسى از نفسى چيزى را و قبول نشود از او شفاعتى و گرفته نشود از او عوضى و نه ايشان يارى كرده شوند (48)