و هنگامى كه نجات داديم شما را از آل فرعون كه عذاب ميكردند شما را بدترين عذاب مىكشتند پسران شما را و باقى ميگذاشتند زنان شما را و در زنتان محنتى بود از پروردگارتان بزرگ (49) و هنگامى كه شكافتيم براى شما دريا را پس رهانيديم شما را و غرق كرديم آل فرعون را و شما نگاه ميكرديد (50) و هنگامى كه وعده داديم موسى را چهل شب پس گرفتيد گوساله را پس از او و شما بوديد ستمكاران (51) پس عفو كرديم از شما پس از آن باشد كه شما شكر كنيد (52) و هنگامى كه داديم موسى را كتاب و فرقان باشد كه شما هدايت يابيد (53) و هنگامى كه گفت موسى مر قومش را اى قوم من بدرستى كه شما ستم كرديد بر خودتان بسبب گرفتن شما گوساله را پس باز گرديد بسوى پروردگارتان پس بكشيد خودتان را آن بهتر است از براى شما نزد آفريدگارتان پس توبه پذيرفت از شما بدرستى كه اوست توبه پذير مهربان (54) و هنگامى كه گفتيد اى موسى نميگرويم مر ترا تا وقتى كه ببينيم خدا را آشكارا پس گرفت شما را صاعقه و شما نگاه ميكرديد (55) پس زنده كرديم شما را از پس مردنتان باشد كه شما شكر كنيد (56) و سايبان كرديم بر شما ابر را و فرو فرستاديم بر شما من و سلوى بخوريد از پاكيزههاى آنچه روزى داديم شما را و نكردند ستم بر ما و لكن بر خودشان ستم ميكردند (57)