نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 406
و اما آنان كه كفر ورزيدند و دروغ پنداشتند آيتهاى ما را و رسيدن را به آخرت آنانند در عذاب احضارشدگان (16) پس منزّه است (يا منزه شمريد) خدا را هنگامى كه شام كنيد و هنگامى كه بامداد كنيد (17) و او را است سپاس در آسمانها و زمين و شامگاهان و گاهى كه نيمروز كنيد (18) برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از زنده و زنده مىكند زمين را پس از مردنش و بدينسان برون آورده شويد (19) و از آيتهاى او آن است كه آفريد شما را از خاكى ناگاه شما بشريد پراكندگان (20) و از آيتهاى او آن است كه آفريد براى شما از خودتان جفتهايى تا بياراميد بدانان و نهاد در ميان شما دوستى و مهرى را همانا در اين است آيتهايى براى گروهى كه انديشه كنند (21) و از آيتهايش آفرينش آسمانها و زمين و گوناگون بودن زبانهاى شما و رنگهاى شما است همانا در اين آيتهايى براى دانايان (22) و از آيتهايش خواب شما است در شب و روز و روزىجستن شما از فضلش همانا در اين است آيتهايى براى گروهى كه مىشنوند (23) و از آيتهايش بنمايد به شما برق را بيمى و اميدى و بفرستد از آسمان آبى كه زنده سازد بدان زمين را پس از مردنش همانا در اين است آيتهايى براى گروهى كه بخرد يابند (24)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 406