نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 447
چه شود شما را كه همديگر را يارى نكنيد (25) بلكه ايشانند در آن روز تسليمشدگان (26) و روى آورد برخى از ايشان به برخى پرسشكنان (27) گفتند همانا شما بوديد مىآمديد ما را از راست (28) گفتند بلكه نبوديد شما گروندگان (29) و نبود ما را بر شما فرمانروايى بلكه بوديد شما گروهى گردنكشان (30) و راست آمد بر ما سخن پروردگار ما كه مائيم همانا چشندگان (31) پس گمراهتان كرديم كه بوديم ما گمراهان (32) پس آنانند در آن روز در عذاب شريكشدگان (33) همانا ما بدينسان كنيم با گنهكاران (34) كه بودند گاهى كه گفته مىشد بديشان نيست خدايى جز خدا كبر مىورزيدند (35) و مىگفتند آيا ما رها كنيم خدايان خويش را براى شاعرى ديوانه (36) بلكه آمد به راستى و تصديق كرد به فرستادگان (37) كه شمائيد همانا چشندگان عذاب دردناك (38) و كيفر نشويد جز آنچه بوديد مىكرديد (39) مگر بندگان خدا را ناآلودگان (40) كه آنان را است روزيى دانسته (41) ميوههايى و آنانند گرامىداشتگان (42) در باغستان نعمتها (43) بر تختهايى روى به روى (44) گردانيده شود بر ايشان جامى از باده پديدار (45) تابناكى خوشكامى براى نوشندگان (46) نه در آن است مستى (بيهشى و يا رنجى) و نه آنانند از آن بازگرفتگان (47) و نزد ايشان است كوتهمژگانى درشتچشمان (48) گوئيا تُخمهاى ماكيانند به پرده پوشيدگان (49) و روى آورد برخى از ايشان به برخى پرسشكنان (50) گفت گويندهاى از ايشان كه همانا بود مرا همنشينى (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 447