نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 446
37- سورة الصافات بنام خداوند بخشاينده مهربان سوگند بدانان كه صف بندند صف بستنى (1) و آنان كه برانند راندنى (2) و بسرايندگان ذكر (3) همانا خداى شما است هر آينه يكى (4) پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است و پروردگار خاورها (5) همانا آراستيم آسمان نزديك را به زيور ستارگان (6) و نگهداشتيمش از هر شيطانى گردنكش (7) نتوانند گوش دادن را بسوى گروه فرازين و پرتاب شوند از هر سوى (8) راندگانند و ايشان را است شكنجهاى پيوسته (9) مگر آن كو بربايد ربودنى كه از پىاش رود شهابى تيز (10) پس بپرسشان آيا آنان سختترند در آفرينش يا آنكه ما آفريديم همانا بيافريديمشان از گِلى چسبنده (11) بلكه شگفت ماندى و مسخره كنند (12) و گاهى كه يادآورى شوند ياد نيارند (13) و گاهى كه بينند آيتى به مسخره گيرند (14) و گويند نيست اين جز جادويى آشكار (15) آيا گاهى كه مُرديم و شديم خاكى و استخوانهايى آيا مائيم برانگيختگان (16) آيا و پدران ما پيشينيان (17) بگو آرى و شمائيد سرافكندگان (18) جز اين نيست كه آن يك راندن (يا يك خروش) است كه ناگهان ايشانند نگرانان (19) و گفتند واى بر ما اين است روز دين (20) اين است روز جدا شدن كه بوديد بدان تكذيب مىكرديد (21) گرد آريد آنان را كه ستم كردند و همسرانشان را و آنچه را بودند مىپرستيدند (22) جز خدا پس رهبريشان كنيد بسوى راه دوزخ (23) و بازداشتشان كنيد كه ايشانند پرسششدگان (24)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 446