نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 585
80- سورة عبس بنام خداوند بخشاينده مهربان روى درهم كشيد و پشت كرد (1) كه آمدش كور (2) و چه دانستت شايد او پاكى جويد (3) يا يادآور شود پس سود دهدش ياد آوردن (4) اما آنكه بىنيازى جست (5) پس تواش پذيرفتى (6) و نيست بر تو كه او پاكى نجويد (7) و اما آنكه بيامدت مىدويد (8) و او مىترسيد (9) پس تو از او سرگرمى جستى (10) نه چنين است همانا آن است يادآوريى (11) كه هر كه خواهد ياد آوردش (12) در نامههايى گرامى (13) برافراشته پاكشده (14) به دستهاى پيامآورانى (15) گراميانى نيكانى (16) كشته باد انسان چه ناسپاس است (17) از چه چيز آفريدش (18) از نطفه بيافريدش پس مقدّر داشتش (اندازه نهادش) (19) سپس راه را آماده ساختش (20) پس ميرانيدش و به گور بردش (21) سپس هر گاه خواست برون آردش (22) نه چنين است هنوز نگذارد آنچه فرمودش (23) پس بنگرد انسان بسوى خوراكش (24) كه ريختيم ما آب را ريزشى (25) پس شكافتيم زمين را شكافتنى (26) پس رويانيديم در آن دانه (27) و انگورى و خرمايى (28) و زيتونى و خرمابنى (29) و باغچههايى پيچيده (30) و ميوهاى و چمنى (31) بهرهاى براى شما و براى دامهاى شما (32) پس گاهى كه آيد خروش كرسازنده (33) روزى كه گريزد مرد از برادرش (34) و مادرش و پدرش (35) و همسرش و فرزندانش (36) هر مردى از ايشان را است در آن روز كارى كه به خود واداردش (37) چهرههايى است در آن روز گشوده (38) خندان شادان (39) و چهرههايى در آن روز بر آنها است گردى (40) دستخوش سازدش پريشانى (41) آنانند كافران پردهدران (42)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 585