91- سورة الشمس بنام خداوند بخشاينده مهربان سوگند به خورشيد و پرتوش (يا آفتابش) (1) و به ماه گاهى كه از پيش آيد (2) و به روز گاهى كه تابناكش سازد (3) و به شب گاهى كه بپوشدش (4) و به آسمان و آنچه (يا آنكه) بساختش (5) و به زمين و آنچه گستردش (6) و به روان و آنچه راست آوردش (7) پس سروشش فرستاد گنهكاريش و پرهيزش (8) همانا رستگار شد آنكه پاك ساختش (9) و همانا آيان كرد آنكه بفريفتش (يا نهان داشتش) (10) تكذيب كرد ثمود به سركشيش (11) گاهى كه برانگيخت بدنهادتر (يا تيرهبختترش) (12) پس گفت بديشان پيمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش (13) پس تكذيبش كردندش پس پى كردند پس برآشفت بر ايشان پروردگارشان به گناهشان پس يكسانش كرد (14) و نهراسد از فرجامش (15) 92- سورة الليل بنام خداوند بخشاينده مهربان سوگند به شب گاهى كه فراگيرد (1) و روز گاهى كه برتابد (2) و آنچه (يا آنكه) آفريد نر و ماده را (3) كه كوشش شما است همانا گوناگون (4) پس اما آنكه بخشيد و پرهيزكارى كرد (5) تصديق به نكوكارى كرد (6) زود است رهنمونش شويم بسوى گشايش (7) و اما آنكه بخل ورزيد و بىنيازى گرفت (8) و تكذيب به نيكوكارى كرد (9) پس زود است برانيمش بسوى دشوارى (10) و بىنياز نكند از او مالش گاهى كه تباه شود (11) همانا بر ما است هدايت (12) و همانا براى ما است بازپسين و نخستين (13) پس ترسانيدم شما را از آتش كه زبانه كشد (14)