ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 103

4/ 155
آن‌گاه به خاطر پيمان‌شكنى‌شان و كفرورزيدنشان نسبت به آيات الهى و پيامبران را به ناحق كشتنشان و نيز گفتارشان كه: «دل‌هاى ما در پرده‌ى غفلت است،» [نفرينشان كرديم‌] بلكه خداوند به خاطر كفرورزيدنشان بر دل‌هايشان مهر نهاده است، پس جز اندكى ايمان نمى‌آورند (155) ما: ماء زايد است. ميثاق: مفعول به براى مصدر (نقض) الانبياء: مفعول به براى مصدر (قتل) بل: حرف اضراب. الّا: حرف حصر. قليلا: جانشين مفعول مطلق.
4/ 156
و به خاطر كفرورزيدنشان و گفتارشان كه بر مريم بهتان بزرگى زدند، [نفرينشان كرديم‌] (156) بهتانا: جانشين مفعول مطلق (قولهم قول البهتان) يا مفعول به قول.
4/ 157
و اين گفتارشان كه «ما مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشته‌ايم» در حالى كه او را نكشتند و او را بر دار نكردند، بلكه [مثال عيسى‌] بر آنان مشتبه شد، و كسانى كه درباره‌ى او اختلاف كردند، بدون ترديد از آن در شك‌اند و هيچ علمى به آن ندارند مگر اين كه از گمان پيروى مى‌كنند، و به يقين او را نكشته‌اند (157) عيسى: بدل از مسيح. ابن: بدل از عيسى. مريم:
مضاف اليه، محلا مجرور (غير منصرف) رسول: بدل از عيسى. ما: هر چهار مورد حرف نفى.
الّا: حرف استثناء. اتباع: مستثنى. يقينا: حال.
4/ 158
بلكه خداوند او را به سوى خود بركشيد و خداوند تواناى حكيم است (158) بل: حرف اضراب. حكيما: خبر دوّم.
4/ 159
و از اهل كتاب هيچ كسى نيست مگر آن كه يقينا قبل از مرگش به او [عيسى (ع)] ايمان مى‌آورد و [عيسى (ع) نيز] در روز قيامت بر [ايمان‌] آنان گواه خواهد بود (159) ان: حرف نفى.
الّا: حرف حصر.
4/ 160
پس به سبب ظلمى كه بعضى از يهوديان كردند و به سبب بازداشتنشان بسيارى از [مردم را] از راه خدا، چيزهاى پاكيزه‌اى كه بر ايشان حلال شده بود، بر آنان حرام كرديم (160) طيّبات:
مفعول به، علامت نصب آن كسره است و نائب فاعل فعل مجهول احلّت، ضمير مستتر (هى) است. كثيرا: جانشين مفعول مطلق (بصدّهم ناسا كثيرا)
4/ 161
و نيز [به سبب‌] ربا گرفتنشان در حالى كه از آن [در تورات‌] نهى شده بودند، و نيز اموال مردم را به باطل مى‌خورند [چيزهاى پاكيزه‌اى را بر آنان حرام كرديم‌] و ما براى كافران آنان عذابى دردناك آماده كرده‌ايم (161) اموال: مفعول به براى اكل.
4/ 162
ولى از آنان راسخان در علم و مؤمنان، به آن چه بر تو نازل شده و به آن چه قبل از تو نازل شده است، ايمان دارند و خوشا بر نمازگزاران و زكات دهندگان و مؤمنان به خداوند و روز بازپسين؛ به آنان به زودى پاداشى بزرگ خواهيم داد (162) لكن: حرف استدراك. المقيمين:
منصوب براى فعل محذوف (امدح) اولئك: مبتدا، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 103

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست