نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 332
22. [سورهى حج، مدنى، 78 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 22/ 1 اى مردم! از پروردگار خود پروا كنيد، به يقين زلزلهى قيامت چيزى عظيم است (1) اىّ: مناداى نكرهى مقصوده، محلا منصوب و هاء: هاء تنبيه و النّاس: بدل از (اىّ). 22/ 2 روزى كه در آن ببينيد هر شيردهندهاى آن را كه شير داده است [از وحشت آن] فراموش مىكند و هر باردارى بار خود را بنهد، و مردم را مست بينى در حالى كه آنان مست نباشند ولى عذاب خداوند شديد است (2) سكارى: حال از (الناس)، تقديرا منصوب. واو: حاليّه، ما: ماء شبيه به ليس و هم: اسم آن، محلا مرفوع و باء: حرف زايد و بسكرى: خبر (ليس)، محلا منصوب. 22/ 3 و از مردم كسى هست كه دربارهى خداوند بدون علم مجادله مىكند و از هر شيطان سركشى پيروى مىكند (3) من: اسم موصول، مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع. 22/ 4 بر او [شيطان] مقرّر شده است كه هركس او را دوست گيرد بىشك او گمراهش مىكند و به سوى عذاب آتش جهنّم هدايتش مىكند (4) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. 22/ 5 اى مردم! اگر دربارهى رستاخيز در شكّيد، پس [بايد بدانيد كه] ما شما را از خاك، سپس از نطفه، سپس از خون بسته، سپس از پاره گوشتى شكل يافته و شكل نيافته آفريدهايم تا [قدرت خويش را] براى شما آشكار كنيم، و هر چه بخواهيم تا زمانى معيّن [نه ماه] در رحمها قرار مىدهيم، سپس شما را به شكلى كودكى بيرون مىآوريم تا به كمال رشدتان برسيد، و از شما بعضى [در آغاز زندگى] جانشان گرفته مىشود و از شما بعضى به غايت پيرى بازبرده شوند چندان كه بعد از دانايى چيزى نداند. و زمين را [در زمستان] پژمرده بينى، پس چون آب [باران] بر آن فروفرستيم به جنبش درآيد و رشد كند و از هر گونه گياه بهجتانگيز بروياند (5) نا: اسم (انّ)، محلا منصوب. و جملهى خلقناكم: خبر (انّ)، محلا مرفوع. ثم: هر پنج مورد حرف عطف. غير: معطوف به (مخلّقه) طفلا: حال از (كم). من: هر دو مورد اسم موصول، نايب فاعل، محلا مرفوع. لكيلا- لام: حرف جرّ+ كى: حرف نصب و مصدرى+ لا: حرف نفى. هامدة: حال.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 332