responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 379


27/ 23
«به راستى من زنى [بلقيس‌] را يافتم كه بر آنان پادشاهى مى‌كرد و از هر چيزى برخوردار بود و تختى بزرگ داشت.» (23)
27/ 24
«من او را و قوم او را يافتم كه به جاى خداوند به خورشيد سجده مى‌بردند. و شيطان اعمالشان را در نظرشان بياراسته بود و ايشان را از راه [حق‌] بازداشته بود، در نتيجه هدايت يافته نبودند.» (24)
27/ 25
«تا سجده نكنند براى خداوندى كه نهان آسمان‌ها و زمين را آشكار مى‌گرداند، و آن چه پنهان مى‌داريد و آن چه آشكار مى‌كنيد، مى‌داند.» (25) الّا- ان: از حروف ناصبه+ لا: حرف نفى. الّذى: صفت لفظ جلاله، محلا مجرور. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب.
27/ 26
«خداوند است كه هيچ خدايى جز او وجود ندارد، همان پروردگار عرش عظيم است.» (26)
27/ 27
اللّه: مبتدا، لا: حرف نفى جنس. اله: اسم لاى نفى جنس و خبرش (موجود) محذوف است.
الّا: حرف استثناء و هو: بدل از خبر محذوف، محلا مرفوع و ربّ: بدل از (هو) [سليمان‌] گفت: «خواهيم ديد كه آيا راست گفته‌اى يا از دروغ‌گويانى.» (27)
27/ 28
«اين نامه‌ى مرا ببر و آن را پيش ايشان برسان، سپس از ايشان روى بگردان، آن‌گاه ببين كه چه جواب مى‌دهند.» (28) هذا: بدل از (كتابى) ما ذا: اسم استفهام، مفعول به، محلا منصوب.
27/ 29
[بلقيس‌] گفت: «هان! اى بزرگان، راستى نامه‌اى پيش من ارائه شده است.» (29)
27/ 30
«به يقين آن از سوى سليمان است و آن با نام خداوند بخشنده‌ى مهربان [شروع شده است‌].» (30)
27/ 31
« [مضمون نامه اين است‌] كه بر من برترى مجوييد و با تسليم نزد من آييد.» (31) مسلمين:
حال از فاعل (ائتونى)
27/ 32
[بلقيس‌] گفت: «هان! اى بزرگان، در كارم به من نظر دهيد، من كارى از پيش نبرده‌ام مگر آن كه شما گواهيم دهيد.» (32) قاطعة: خبر (كان) امرا: مفعول به براى اسم فاعل (قاطعه)
27/ 33
گفتند: «ما توانمندان و صاحبان نيرويى سختيم، و دستور با توست. بنگر كه چه فرمان مى‌دهى.» (33) ما: اسم استفهام، مفعول به، محلا منصوب.
27/ 34
[بلقيس‌] گفت: «البتّه پادشاهان هرگاه به شهرى درآيند، آن را تباه سازند و عزيزان اهل آن را ذليل گردانند و بدين گونه عمل مى‌كنند.» (34) اذلّه: مفعول به دوّم. كذلك: مفعول مطلق، عاملش (يفعلون)
27/ 35
«و حتما من فرستنده‌ى هديّه‌اى به نزد ايشانم و منتظرم كه قاصدان چه جوابى مى‌آورند.» (35)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 379
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست