ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 38

2/ 234
و از شما آنان كه مى‌ميرند و همسرانى به جاى مى‌گذارند، [آن همسران‌] بايد چهار ماه و ده روز انتظار برند [عدّه نگه دارند] و زمانى كه عدّه‌ى خود را به پايان رساندند، در آن چه به وجه شايسته در حق خودشان انجام مى‌دهند، [همسر ديگرى انتخاب مى‌كنند] گناهى بر شما نيست و خداوند به آن چه انجام مى‌دهيد، آگاه است (234) اربعة: مفعول فيه، ظرف زمان و اشهر: مضاف اليه و واو: حرف عطف و عشرا: معطوف به اربعة.
2/ 235
و در مورد آنچه از خواستگارى زنان [آن‌ها كه همسر مرده و عدّه دارند] سخنى را پوشيده بر زبان آوريد يا در دل خويش پوشيده داريد، گناهى بر شما نيست. خداوند مى‌داند كه شما به زودى از ايشان سخن خواهيد گفت، ولى به ايشان در نهان وعده ندهيد. مگر آن كه سخنى پسنديده بگوييد. و به عقد ازدواج تصميم نگيريد تا مدّت مقرّر عدّه به پايان آيد و بدانيد كه خداوند آنچه را كه در دل‌هاى شماست، مى‌داند. پس از او بر حذر باشيد و بدانيد كه خداوند خطاپوش بردبار است (235) و لكن: حرف استدراك. سرا: مفعول به. حتّى: حرف مقدّر به آن ناصبه.
2/ 236
بر شما گناهى نيست اگر زنان را مادامى‌كه با آن‌ها نزديكى نكرده و بر ايشان كابينى معيّن نكرده‌ايد، طلاق دهيد، و ايشان را به وجه پسنديده بهره‌مند سازيد، وظيفه‌ى مرد توانگر به قدر توانش و وظيفه‌ى مرد تنگدست نيز به قدر توان اوست كه سزاوار نيكوكاران است (236) ما:
حرف شرط و لم: حرف جازم. فريضة: مفعول به. قدر: هر دو مورد مبتداى مؤخّر. متاعا:
مفعول مطلق نائب از مصدر يا حال. حقا: مفعول مطلق براى فعل محذوف (حق ذلك حقا)
2/ 237
و اگر قبل از آن كه با ايشان نزديكى كنيد طلاقشان بدهيد، در حالى كه كابينى بر ايشان معيّن كرده‌ايد، آن‌گاه نصف آنچه معيّن كرده‌ايد بر عهده‌ى شماست مگر اين كه ايشان ببخشند يا كسى كه پيوند زناشويى در دست اوست گذشت كند، و بخشش شما به تقوى نزديك‌تر است، و بزرگوارى را در ميان خودتان فراموش نكنيد زيرا خداوند به آن چه انجام مى‌دهيد بيناست (237) قد: حرف تحقيق. نصف: مبتدا و خبرش (عليكم) محذوف است. ما: اسم موصول، مضاف اليه، محلا مجرور. الّا: حرف استثناء. ان: حرف ناصبه و مصدرى. يعفون: فعل مضارع، جمع مؤنث غايب، مبنى، محلا منصوب. (در اصل يعفوون) او: حرف عطف و يعفوا: فعل مضارع منصوب، معطوف بر يعفون، علامت نصب آن حذف (نون) از آخر است.
عقدة: مبتداى مؤخّر. جمله‌ى ان تعفوا: مبتدا، محلا مرفوع و اقرب: خبر آن.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 38

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست