ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 397

29/ 7
و كسانى كه ايمان آورده‌اند و اعمال شايسته انجام داده‌اند، يقينا بدى‌هايشان را از ايشان مى‌زداييم و به ايشان بهتر از آن چه مى‌كرده‌اند، پاداش مى‌دهيم (7)
29/ 8
و به انسان نيكى به پدر و مادرش را سفارش كرديم و اگر آن دو تو را وادارند كه چيزى را كه به آن علم ندارى، شريك من گردانى، در آن صورت از آن دو اطاعت مكن، بازگشت شما به جانب من است. آن‌گاه شما را به آن چه انجام مى‌داديد، آگاه مى‌سازم (8) حسنا: جانشين مفعول مطلق براى فعل محذوف (وصّينا ايصاء حسنا)
29/ 9
و كسانى كه ايمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند، حتما آنان را ميان صالحان درآوريم (9)
29/ 10
و كسانى از مردم هستند كه مى‌گويند: «به خداوند ايمان آورده‌ايم.» و هرگاه در راه خدا آزرده شوند، آزار مردم را همانند عذاب خداوند شمارند و اگر نصرتى از جانب پروردگارت برسد، حتما گويند: «البتّه ما به همراه شما بوديم.» آيا خداوند به [حقيقت‌] آن چه در سينه‌هاى عالميان هست، داناتر نيست؟ (10) من: خبر مقدّم، محلا مرفوع.
29/ 11
و به راستى خداوند كسانى را كه ايمان آورده‌اند مى‌شناسد و مسلما نفاق‌ورزان را نيز مى‌شناسد (11)
29/ 12
و كسانى كه كفر ورزيده‌اند به آنان كه ايمان آورده‌اند، گويند: «از راه ما پيروى كنيد ما بار خطاهايتان را به گردن مى‌گيريم.» ولى آنان هيچ بارى از خطاهايشان را به گردن نگيرند. به راستى آنان دروغ‌گويانند (12) لام: مورد اوّل لام امر و دوّمى لام مزحلقه كه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
29/ 13
و بى‌گمان بارهاى گناه خودشان و بارهاى گناهى به همراه بارهاى گناه خودشان بر دوش كشند و بى‌شك در روز قيامت از آن چه افترا مى‌بستند، پرسش شوند (13) لام: هر دو مورد لام قسم براى تاكيد. مع: مفعول فيه، ظرف مكان.
29/ 14
و به راستى نوح را به سوى قوم خويش فرستاديم، آن‌گاه او در ميان آنان هزار سال منهاى پنجاه سال [نهصد و پنجاه سال‌] به سر برد، سپس طوفان ايشان را فرا گرفت، در حالى كه ايشان ستمگران بودند (14) الف: مفعول فيه، ظرف زمان. الّا: حرف استثناء و خمسين:
مستثنى و عاما: تمييز. واو: حاليّه.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 397

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست