ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 42

2/ 253
آنان پيامبرانند كه بعضى از ايشان را بر بعضى برترى بخشيده‌ايم. از ايشان كسى هست كه خداوند با او سخن گفته است. و بعضى از ايشان را درجات بلند ارزانى داشته است. و عيسى بن مريم را معجزات روشن داديم و او را به وسيله‌ى روح القدس تأييد كرديم و اگر خداوند مى‌خواست كسانى كه پس از آنان آمدند بعد از آن معجزات روشن كه بر ايشان آمد، جنگ نمى‌كردند ولى با هم اختلاف كردند، پس بعضى از آنان كسانى بودند كه ايمان آوردند و بعضى از آنان كسانى بودند كه كفر ورزيدند، و اگر خداوند مى‌خواست، جنگ نمى‌كردند ولى خداوند آنچه اراده فرمايد انجام مى‌دهد (253) تلك: مبتدا، محلا مرفوع و الرّسل: خبر. درجات:
حال. علامت نصب آن تنوين جرّ آخر است. ما: مورد اوّل حرف نفى و دوّم حرف مصدرى و سوّم حرف نفى و چهارم مفعول به، محلا منصوب. منهم: هر سه مورد جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع و من: هر سه مورد اسم موصول، مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع.
2/ 254
هان، اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! انفاق كنيد از آن چه به شما روزى داده‌ايم قبل از آن كه روزى بيايد كه در آن نه خريدوفروشى هست و نه دوستى و شفاعتى، و كافران همان ستمكارانند (254) لا: هر سه مورد حرف نفى. بيع: مبتدا و فيه: جارّ و محلا مجرور، خبر آن، محلا مرفوع.
2/ 255
خداوند كه جز او هيچ خدايى نيست زنده‌ى پاينده است. او را نه خوابى سبك و نه خوابى گران فرا مى‌گيرد. آن چه در آسمان‌ها و آن چه در زمين است از آن اوست. كيست آن‌كس كه جز به فرمان او در نزد او به شفاعت پردازد؟ آن چه در پيش روى آنان و آن چه در پشت سر ايشان است مى‌داند. به چيزى از علم او احاطه نمى‌يابند مگر آن چه خود بخواهد. كرسىّ [علم و فرمانروايى‌] او آسمان‌ها و زمين را فرا گرفته است و نگهدارى آن دو بر او دشوار نيست، و او بلندمرتبه‌ى با عظمت است (255) اللّه: مبتدا و جمله‌ى (لا اله الّا هو) خبر آن، محلا مرفوع. لا: حرف نفى جنس، اله: اسم آن، محلا منصوب (مبنى است) و خبرش (موجود) محذوف است و الا: حرف استثناء و هو: بدل از خبر محذوف. الحىّ: خبر دوّم و القيّوم: خبر سوّم. له: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع و ما: اسم موصول، مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع. من: مبتدا، محلا مرفوع و ذا: اسم اشاره، خبر، محلا مرفوع و الّذى: صفت آن. الّا: حرف حصر و مورد بعدى از حرف استثناء است.
2/ 256
در دين هيچ اجبارى نيست، راه راست از گمراهى به روشنى آشكار شده است. پس هركس كه به طاغوت كفر ورزد و به خداوند ايمان آورد، يقينا به دستاويزى استوار چنگ زده است كه آن را هيچ انقطاعى نيست و خداوند شنواى داناست (256) لا: حرف نفى جنس و اكراه: اسم آن و فى الدين: جارّ و مجرور، خبر آن، محلا مرفوع. لها: جارّ و محلا مجرور، خبر لاى نفى جنس، محلا مرفوع. عليم: خبر دوّم.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 42

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست