نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 456
38/ 43 و [دوباره] خانوادهاش و همانند ايشان را به همراه آنان به خاطر رحمت خود و پندآموزى خردمندان، به او بخشيديم (43) مع: مفعول فيه، ظرف مكان، رحمة: مفعول له. 38/ 44 [سپس به ايّوب گفتيم:] دستهاى ساقهى گندم با دستت گير و با آن [همسرت را يكبار] بزن، و سوگند مشكن. به راستى ما او را صبور يافتيم، چه نيكوبندهاى بود، بىگمان او توبه كار بود (44) صابرا: مفعول به دوّم. 38/ 45 و ياد آر بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه نيرومند و ديدهور بودند (45) 38/ 46 ما آنان را به خصلتى خالص ساختيم كه همان ذكر آخرت بود (46) ذكرى: بدل از (خالصة) 38/ 47 و به راستى آنان در نزد ما از برگزيدگان نيك بودند (47) لام: مزحلقه براى تاكيد. 38/ 48 و ياد آر اسماعيل و اليسع و ذو الكفل را كه همه از نيكان بودند (48) 38/ 49 اين [امور انبيا] يادآورى است و به راستى براى پرهيزگاران سر انجامى نيك است (49) 38/ 50 همان بهشتهاى جاودانى كه درهاى آنها برايشان گشوده شده است (50) 38/ 51 در آنجا تكيه زدهاند، و در آنجا ميوههاى فراوان و نوشيدنى طلب كنند (51) 38/ 52 و در نزدشان همسران فروهشته چشم همسال هست (52) 38/ 53 اين همان چيزى است كه براى روز حساب به شما وعده داده شده است (53) ما: اسم موصول. 38/ 54 به راستى اين همان روزى ماست و براى آن پايانى نيست (54) لام: حرف مزحلقه براى تاكيد. 38/ 55 اين [براى مؤمنان است] امّا واقعا براى سركشان بد سرانجامى است (55) هذا: مبتدا، محلا مرفوع و خبرش (للمؤمنين) محذوف است. 38/ 56 همان جهنّم كه در آن وارد شوند و چه بد آرامگاهى است (56) جهنّم: بدل از (شرّ) بئس: فعل ذمّ، المهاد: فاعل و مخصوص به ذمّ (هى/ جهنّم) محذوف است. 38/ 57 اين آب جوشان و چركابه است كه بايد آن را بچشند (57) حميم: خبر براى (هذا) 38/ 58 و عذابى ديگر از همينگونه كه انواعى دارد (58) 38/ 59 اين گروهى است كه به همراه شما به دوزخ فروروند، خوشامدى بر ايشان نباشد، زيرا ايشان به آتش دوزخ فروروندهاند (59) مرحبا: اسم لاى نفى جنس. 38/ 60 [تابعين به رؤسايشان] گويند: «بلكه شما را خوشامدى نباشد، شما بوديد كه آن [عذاب] را براى ما از پيش فراهم ساختيد، پس چه بد قرارگاهى است (60) بل: حرف اضراب (روى برگردانيدن) 38/ 61 [در مقام نفرين] گويند: «اى پروردگار ما! هركس كه اين [عذاب] را از پيش براى ما فراهم ساخته است، عذاب او را در آتش جهنّم دو برابر بيفزاى.» (61) من: مبتدا، محلا مرفوع. ضعفا: صفت براى (عذابا).
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 456