ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 464

39/ 48
و كيفر گناهانى كه فراهم آورده بودند بر ايشان آشكار شد و كيفر آن چيزهايى كه بدان ريشخند مى‌كردند ايشان را فروگرفت (48) ما: اسم موصول، مضاف اليه، محلا مجرور و دوّمى فاعل براى فعل (حاق) محلا مرفوع.
39/ 49
و چون به انسان زيانى رسد، ما را فرا مى‌خواند، سپس هنگامى كه نعمتى از جانب خود به او عطا كنيم، گويد: «تنها به خاطر علم خود آن را به من داده‌اند.» بلكه آن آزمونى است ولى اكثرشان نمى‌دانند (49) بل: حرف اضراب (روى برگردانيدن)
39/ 50
به راستى كسانى كه قبل از آنان بوده‌اند، همين سخن را گفتند، ولى آن چه به دست آورده بودند ايشان را از چيزى بى‌نياز نكرد (50)
39/ 51
سپس كيفر گناهانى كه فراهم آورده بودند، به آنان رسيد و كسانى از اينان كه ستم [شرك‌] ورزيده بودند، به زودى كيفر گناهانى كه فراهم آورده بودند به آنان برسد و آنان چاره‌اى ندارند (51)
39/ 52
آيا ندانسته‌اند كه قطعا خداوند روزى را براى هركس كه بخواهد گشاده مى‌دارد و تنگ مى‌كند؟ به يقين در اين امر براى مردمى كه ايمان دارند نشانه‌هاى عبرت هست (52) لام: لام ابتدا براى تاكيد.
39/ 53
بگو: «اى بندگان من كه بر نفس خويش اسراف ورزيده‌ايد، از رحمت الهى نوميد نشويد، به يقين خداوند همه‌ى گناهان را مى‌آمرزد، به راستى او خود خطاپوش خطابخش است.» (53)
39/ 54
و قبل از آن كه عذاب به سراغ شما آيد و سپس يارى نيابيد به سوى پروردگارتان بازگرديد و در برابرش تسليم نشويد (54)
39/ 55
و نيز قبل از آن كه عذاب به طور ناگهانى و در حالى كه شما ندانيد، به سراغ شما آيد، از بهترين چيزى كه از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده است، پيروى كنيد (55) بغتة:
جانشين مفعول مطلق. واو: حاليّه.
39/ 56
تا اين كه مبادا كسى گويد: «دريغا بر آن چه در كار الهى كوتاهى ورزيدم، در حالى كه واقعا من از مسخره‌كنندگان [دين و رسول خدا] بودم» (56) يا: حرف ندا و تحسّر، حسرتا: مناداى مضاف متحسّر، تقديرا منصوب و ياء: مضاف اليه، محلا مجرور. ان: مخفّفه از (انّ) مثقّله.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 464

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست