نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 47
2/ 275 آنان كه ربا مىخورند، برنمىخيزند مگر مانند برخاستن كسى كه شيطان او را به سبب تماس ديوانه كرده باشد. اين بدان سبب است كه ايشان گفتند: «خريدوفروش مانند رباست.» در حالى كه خداوند خريدوفروش را حلال و ربا را حرام فرموده است. پس كسى كه پندى از جانب پروردگارش به او برسد و دست بردارد، آنچه گذشته از آن اوست و كار او با خداوند است و آنان كه [به رباخوارى] بازگردند، ايشان اهل آتشند و آنها جاودانه در آنجا باشند (275) الرّبا: مفعولبه، تقديرا منصوب. الّا: حرف حصر. كما: جارّ و محلا مجرور. الّذى: فاعل، محلا مرفوع. ذلك: مبتدا، محلا مرفوع و جملهى بانّهم قالوا: خبر آن، محلا مرفوع. 2/ 276 خداوند ربا را بىبركت مىكند و صدقات [بركات] را افزايش مىدهد و خداوند هيچ ناسپاس گنهكارى را دوست ندارد (276) جملهى لا يحبّ كلّ كفّار اثيم: خبر مبتداى (اللّه) محلا مرفوع. 2/ 277 كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته انجام دادهاند و نماز برپاداشتهاند و زكات پرداختهاند، پاداششان نزد پروردگارشان براى خودشان است و هيچ ترسى بر ايشان نيست و ايشان اندوهگين نمىشوند (277) جملهى لهم اجرهم: خبر انّ، محلا مرفوع. و لا حوف عليهم: (- بقره/ 262) 2/ 278 هان! اى كسانى كه ايمان آوردهايد از خداوند بترسيد، و اگر مؤمن هستيد آنچه از ربا بازمانده است، رها كنيد (278) اىّ: مناداى نكرهى مقصوده، محلا منصوب و هاء: حرف تنبيه و الّذين: بدل. ما: مفعول به، محلا منصوب. مؤمنين: خبر كان، علامت نصب آن (ياء) است و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (مؤمنا) است. 2/ 279 و اگر نكرديد [بدانيد كه] جنگ از جانب خداوند و رسولش است و اگر توبه كنيد سرمايههاى شما از آن شماست. نه ستم مىكنيد و نه ستم مىبينيد (279) فاء: حرف عطف و ان: حرف شرط جازم و لم: حرف جازم و تفعلوا: فعل مضارع مجزوم، علامت جزم آن حذف (نون) است. 2/ 280 و اگر [وامدارتان] تنگدست بود پس مهلتى [بده] تا گشايشى [يابد] و اگر بدانيد، بخشيدن آن براى شما بهتر است (280) ذو: فاعل، علامت رفع آن (واو) است (از اسماء خمسه) نظرة: مبتدا و خبرش (عليكم) محذوف است. 2/ 281 و از روزى بترسيد كه در آن به سوى خداوند بازگردانده مىشويد آنگاه به هركس آن چه به دست آورده است، به تمامى داده شود و ايشان مورد ستم واقع نمىشوند (281) يوما: مفعول به. ثمّ: حرف عطف. كلّ: نائب فاعل. ما: مفعول به، محلا منصوب. هم: مبتدا، محلا مرفوع. لا: حرف نفى و جملهى لا يظلمون: خبر، محلا مرفوع.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 47