ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 477

41. [سوره‌ى فصّلت (روشن بيان شده) مكّى، 54 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
41/ 1
حا، ميم (1) حم: از حروف مقطّعه‌ى قرآن كريم است و محلّى از اعراب ندارد.
41/ 2
نازل‌شده از جانب [خداوند] بخشنده‌ى مهربان است (2) تنزيل: مبتدا، و خبرش (كتاب) است.
41/ 3
كتابى است كه آياتش به روشنى بيان شده است، قرآنى عربى براى مردمى كه بدانند (3) قرانا: حال از (آيات)
41/ 4
[قرآنى‌] كه بشارتگر و هشداردهنده است، ولى بيشتر ايشان روى گرداندند، در نتيجه ايشان نمى‌شنوند (4) بشيرا: صفت دوّم براى (قرآنا)
41/ 5
و گويند: «دل‌هاى ما از آن چه ما را به آن مى‌خوانى در پوشش است و در گوش‌هايمان سنگينى، و بين ما و بين تو حجابى است، پس هر چه مى‌خواهى بكن، ما نيز كار خود كنيم» (5)
41/ 6
بگو: «من فقط بشرى مثل شمايم كه به من وحى مى‌شود كه خداى شما فقط خداوند واحد است، پس در راه او راستى ورزيد و از او آمرزش بخواهيد، و واى بر مشركان.» (6) ويل:
مبتدا.
41/ 7
كسانى كه زكات نمى‌پردازند و ايشانند كه خود به آخرت كفرورزانند (7) هم: تاكيد براى ضمير اوّل.
41/ 8
به راستى كسانى كه ايمان آورده‌اند و اعمال شايسته انجام داده‌اند، مزد بى‌منّت دارند (8) غير: صفت براى (اجر)
41/ 9
بگو: «آيا واقعا شما به كسى كه زمين را در دو روز آفريده است، كفر مى‌ورزيد، و براى او همتايانى قرار مى‌دهيد؟ اين پروردگار جهانيان است.» (9) لام: مزحلقه براى تاكيد.
41/ 10
و در روى آن [زمين‌] كوه‌هاى استوار نهاد و در آن بركت بخشيد و در چهار روز مواد غذاييش را آماده ساخت، كه براى خواهندگان برابر [با نيازهايشان‌] است (10) سواء: حال يا مفعول مطلق براى فعل محذوف.
41/ 11
سپس به آفرينش آسمان پرداخت در حالى كه آن به صورت دودى بود، آن‌گاه به آن و به زمين فرمود: «خواه يا ناخواه بياييد [رام شويد، موجود شويد].» آن دو گفتند: «ما اطاعت‌پذير آمديم» (11) طوعا: حال. طائعين: حال از فاعل فعل (أتينا)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 477

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست