ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 481

41/ 39
و از ديگر آيات او اين است كه به راستى تو زمين را افسرده مى‌بينى، امّا وقتى كه آب بر آن فروفرستيم، بجنبد و نموّ كند، به يقين كسى كه آن را زنده كرده است، زندگى‌بخش مردگان نيز است، قطعا او بر هر چيزى تواناست (39) خاشعة: حال. لام: مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
41/ 40
به راستى كسانى كه در آيات ما كژروى كنند، بر ما پوشيده نيستند، آيا كسى كه در آتش افكنده شود بهتر است يا كسى كه روز قيامت ايمن آيد هر چه مى‌خواهيد بكنيد، به يقين او به آن چه انجام مى‌دهيد، بيناست (40) آمنا: حال. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب.
41/ 41
به راستى كسانى كه به اين قرآن- وقتى كه بر ايشان رسيد- كفر ورزيدند [بر ما پوشيده نيستند] در حالى كه واقعا آن كتابى عزّتمند است (41)
41/ 42
كه هيچ باطلى نه از پيش رويش نه از پشت سرش به آن راه نمى‌يابد، [آن‌] فروفرستاده‌اى از سوى حكيمى ستوده است (42)
41/ 43
به تو جز آن چه به پيامبران قبل از تو گفته شده است، گفته نمى‌شود، به راستى پروردگارت صاحب آمرزش و داراى عقوبتى دردناك است (43) الّا: حرف حصر و ما: اسم موصول، نايب فاعل، محلا مرفوع. لام: مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر (انّ) درآمده است.
41/ 44
و اگر آن را به صورت قرآنى غير عربى پديد آورده بوديم، بى‌گمان مى‌گفتند: «چرا آيات آن روشن بيان نشده است، آيا كتابى غير عربى و پيامبرى عربى؟» بگو: «آن براى كسانى كه ايمان آورده‌اند، هدايتگر و شفابخش است و كسانى كه ايمان نياورده‌اند، در گوش‌هايشان سنگينى‌اى هست و آن بر ايشان مايه‌ى نابينايى است. [گويى‌] آنان از مكانى دور خوانده مى‌شوند.» (44) قرآنا: مفعول به دوّم. لام: لام جواب شرط. لو لا: حرف تحضيض. اعجمى:
خبر براى مبتداى محذوف (هو) و عربى: خبر براى مبتداى محذوف (هو)، هو: مبتدا، محلا مرفوع و هدى: خبر آن، محلا مرفوع.
41/ 45
و به راستى به موسى كتاب [آسمانى‌] داديم، سپس درباره‌ى آن اختلاف كرده شد، و اگر از جانب پروردگارت حكم [مهلت براى اتمام حجّت‌] صادر نمى‌شد، حتما در بين ايشان داورى مى‌شد، و در حقيقت ايشان از آن [قرآن‌] سخت در شك و ترديدند (45) موسى: مفعول به اوّل، تقديرا منصوب. لو لا: حرف شرط غير جازم. كلمة: مبتدا، خبرش (موجود) محذوف است. لام: مزحلقه براى تاكيد.
41/ 46
هركس كار شايسته‌اى انجام دهد به سود خود اوست و هركس كار بد كند، به زيان خود اوست، و پروردگارت بر بندگان ستمگر نيست (46) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع.
ما: ماى شبيه به ليس، ظلّام: خبر براى (ما) محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 481

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست