ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 489

42/ 52
و بدين گونه روحى [قرآنى‌] از امر خويش به تو وحى كرديم، تو نمى‌دانستى كه كتاب چيست و ايمان چيست؟ ولى آن را به صورت نورى قرار داديم كه هركس را از بندگان خويش كه بخواهيم به وسيله‌ى آن هدايت مى‌كنيم. و به راستى تو به راهى راست هدايت مى‌كنى (52) كذلك: مفعول مطلق، عاملش (اوحينا) جمله‌ى تدرى: خبر براى (كنت) محلا منصوب. ما:
مورد اوّل حرف نفى و مورد دوّم ماى استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. لكن: حرف استدراك.
لام: مزحلقه براى تاكيد.
42/ 53
راه همان خداوند كه آن چه در آسمان‌ها و آن چه در زمين است از آن اوست، آگاه باشيد كه كارها به سوى خداوند بازمى‌گردد (53) صراط: بدل از صراط اوّل.
43. [سوره‌ى زخرف (زر و زيور) مكّى، 89 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
43/ 1
حا، ميم (1) حم: از حروف مقطّعه‌ى قرآن كريم است و محلى از اعراب ندارد.
43/ 2
سوگند به كتاب روشنگر (2) واو: واو قسم.
43/ 3
به راستى ما آن را قرآنى عربى قرار داديم، باشد كه شما تعقّل كنيد (3) قرآنا: مفعول به دوّم.
43/ 4
و به راستى آن در امّ‌الكتاب [لوح محفوظ] در نزد ما بلندمرتبه و حكمت‌آميز است (4) لدينا: مفعول فيه و نا: مضاف اليه، محلا مجرور.
43/ 5
آيا به آن كه شما قومى اسرافكاريد، ذكر [قرآن‌] را از شما بازداريم؟ (5) صفحا: جانشين مفعول مطلق. قوما: خبر براى (كان)
43/ 6
و چه بسيار از پيامبرانى كه در بين پيشينيان فرستاده‌ايم (6) كم: اسم كنايه، مفعول به مقدّم، محلا منصوب.
43/ 7
و هيچ پيامبرى به نزد ايشان نيامد مگر آن كه او را استهزا مى‌كردند (7) الّا: حرف حصر.
43/ 8
آن‌گاه نيرومندتر از ايشان را هلاك كرديم، و قصّه پيشينيان [در اين قرآن‌] تكرار شده است (8) بطشا: تمييز.
43/ 9
و اگر از آنان بپرسى كه آسمان‌ها و زمين را چه كسى آفريده است؟ مسلما گويند:
« [خداوند] عزّتمند دانا آن‌ها را آفريده است.» (9) لام: موطّئه براى قسم.
43/ 10
همان كسى كه زمين را براى شما آرامشگاه قرار داد و در آن راه‌هايى براى شما قرار داد، باشد كه شما هدايت يابيد (10) الّذى: اسم موصول، صفت دوّم براى (العزيز) محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 489

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست