ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 490

43/ 11
و همان كسى كه از آسمان آبى به اندازه فروفرستاد، آن‌گاه به وسيله‌ى آن سرزمينى مرده را زنده ساختيم، شما نيز بدين گونه [از قبرها] بيرون آورده شويد (11) كذلك: مفعول مطلق عاملش (تخرجون)
43/ 12
و همان كسى كه همه‌ى جفت‌ها را آفريده و براى شما از كشتى‌ها و چارپايان چيزى ساخت كه سوار شويد (12) كلّها: تاكيد معنوى بر (الازواج) و ها: مضاف اليه، محلا مجرور.
43/ 13
تا بر پشت آن قرار گيريد، سپس زمانى كه بر آن قرار گرفتيد، نعمت پروردگارتان را ياد كنيد و بگوييد: «منزّه است كسى كه اين را براى ما رام ساخته است، در حالى كه ما بر آن توانايى نداشتيم.» (13) لام: لام عاقبت مقدّر به (ان) ناصبه. سبحان: مفعول مطلق براى فعل (نسبّح) محذوف. الّذى: مضاف اليه، محلا مجرور. مقرنين: خبر براى (كان)
43/ 14
«و به يقين ما به سوى پروردگارمان بازگشت‌كننده‌ايم.» (14) لام: لام مزحلقه براى تاكيد.
43/ 15
و براى او از ميان بندگانش جزئى [فرشتگانى كه بنات الله مى‌خواندند] قائل شدند. بى‌شك انسان ناسپاسى آشكار است (15) لام: مزحلقه براى تاكيد.
43/ 16
آيا از آن چه آفريده است، دختران را براى خود برگزيد، و براى شما پسران را انتخاب كرده است؟ (16)
43/ 17
و هرگاه هريك از ايشان را به آن چه براى [خداوند] رحمان مثل مى‌زند [بنات الله‌]، خبر دهند، چهره‌اش سياه گردد، در حالى كه او خشم خورنده است (17)
43/ 18
يا كسى [دختران‌] را كه در زر و زيور پرورش يابد، در حالى كه او در مجادله نيز بدون حجّت باشد [فرزند خدا مى‌خوانيد؟] (18) من: اسم موصول، مفعول به براى فعل محذوف (يجعلون)
43/ 19
آنان فرشتگان را كه خود بندگان [خداوند] رحمانند، مؤنّث پنداشتند، آيا آفرينش ايشان را شاهد بوده‌ايد؟ به زودى شهادت ايشان نوشته شود و بازخواست شوند (19) الّذين: اسم موصول، صفت براى (الملائكه) محلا منصوب. هم: مبتدا، محلا مرفوع. اناثا: مفعول به دوّم.
43/ 20
و گويند: «اگر [خداوند] رحمان مى‌خواست، ايشان [ملائك‌] را پرستش نمى‌كرديم.» آنان را به اين ادعا علمى نيست، آنان جز افترا نمى‌گويند (20) ان: حرف نفى. هم: مبتدا، محلا مرفوع، الّا: حرف حصر.
43/ 21
يا به آنان قبل از آن كتابى [آسمانى‌] داده‌ايم كه ايشان به آن تمسّك مى‌جويند؟ (21) ام: حرف عطف.
43/ 22
بلكه مى‌گويند: «ما پدران خويش را بر شيوه‌اى يافته‌ايم، و البتّه ما با پيروى ايشان هدايت يافته‌ايم.» (22) بل: حرف اضراب (روى برگردانيدن)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 490

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست