ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 547

59/ 10
و كسانى كه بعد از آنان [مهاجران و انصار] آمده‌اند، گويند: «اى پروردگار ما! ما را و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند، بيامرز، و در دل‌هاى ما نسبت به كسانى كه ايمان آورده‌اند، كينه‌اى قرار مده؛ اى پروردگار ما! بى‌شك تو رئوف مهربانى.» (10)
59/ 11
آيا نديده‌اى كسانى كه نفاق ورزيدند به برادرانشان از اهل كتاب كه كفر ورزيدند، گويند: «اگر شما بيرون رانده شويد، ما نيز به همراه شما بيرون مى‌آييم و به زيان شما هرگز از هيچ احدى اطاعت نخواهيم كرد، و اگر با شما پيكار شود، حتما شما را يارى خواهيم كرد.» و خداوند شاهد است كه بى‌شك ايشان دروغ‌گويند (11) ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان. لام: مورد دوّم لام موطّئه و ان: حرف شرط جازم. لام سوّم و چهارم لام قسم و مورد آخر لام مزحلقه براى تاكيد است.
59/ 12
اگر آنان [يهود بنى نضير] اخراج شوند، ايشان به همراه آنان بيرون نمى‌روند، و اگر با آنان پيكار شود، ايشان را يارى نرسانند، و اگر بخواهند ايشان را يارى رسانند بى‌شك [هنگام جنگ‌] پشت كنند، سپس يارى نيابند (12)
59/ 13
قطعا شما در دل‌هاى آنان ترسناك‌تريد از خداوند، اين به خاطر آن است كه آنان قومى‌اند كه در نمى‌يابند (13) لام: لام ابتدا. رهبة: تمييز.
59/ 14
آنان دسته جمعى با شما پيكار نكنند مگر در آبادى‌هاى بارودار، يا از پشت ديوارها، ستيزشان در بين خودشان شديد است، آنان را به هم پيوسته مى‌پندارى، در حالى كه دل‌هايشان پراكنده است، اين به خاطر آن است كه ايشان قومى‌اند كه تعقّل نمى‌ورزند (14) جميعا: مورد اوّل حال از فاعل فعل (يقاتلون)، مورد دوّم مفعول به دوّم، الّا: حرف حصر.
واو: واو حاليّه. شتّى: خبر، تقديرا مرفوع.
59/ 15
همانند كسانى كه اخيرا [در واقعه‌ى بدر] قبل از ايشان وبال كارشان را چشيدند و عذابى دردناك دارند (15) قريبا: مفعول فيه، ظرف زمان.
59/ 16
مانند مثل شيطان كه به انسان گويد: «كافر شو» و چون كفر ورزد، گويد: «قطعا من از تو بيزارم، واقعا من از خداوند- پروردگار جهانيان- مى‌ترسم.» (16) لمّا: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. ربّ: صفت لفظ جلاله.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 547

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست