95. [سورهى تين (انجير) مكّى، 8 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 95/ 1 قسم به [كوه] انجير و زيتون (1) 95/ 2 و قسم به طور سينا (2) 95/ 3 و قسم به اين شهر امن [مكّه] (3) البلد: بدل از هذا. 95/ 4 كه به راستى انسان را در زيباترين اندام آفريدهايم (4) 95/ 5 سپس او را به پستترين مراتب پستى بازگردانديم (5) اسفل: حال از ضمير غايب (هاء)، سافلين: مضاف اليه 95/ 6 مگر كسانى كه ايمان آوردهاند و اعمال شايسته انجام دادهاند كه براى ايشان اجرى بدون منّت است (6) الّا: حرف استثنا و الّذين: مستثنى، محلا منصوب. غير: صفت براى (اجر) 95/ 7 پس چه چيزى بعد از [اين دلايل آشكار] تو را به تكذيب روز جزا وامىدارد (7) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. بعد: ظرف زمان، محلا منصوب. 95/ 8 آيا خداوند دادرسترين داوران نيست؟ (8) 96. [سورهى علق (خون بسته) مكّى، 19 آيه] به نام خداوند بخشندهى مهربان 96/ 1 بخوان به نام پروردگارت كه آفريده است (1) الّذى: اسم موصول، صفت براى (ربك) محلا مجرور. 96/ 2 كه انسان را از خون بسته آفريده است (2) 96/ 3 بخوان، در حالى كه پروردگار تو بزرگوارتر است (3) 96/ 4 همانكه با قلم تعليم داد (4) الّذى: صفت براى (الاكرم)، محلا مرفوع. 96/ 5 به انسان چيزى كه نمىدانست، آموزش داد (5) ما: اسم موصول، مفعول به دوّم، محلا منصوب. 96/ 6 چنين نيست، همانا انسان سركشى مىكند (6) كلّا: حرف ردع (منع كردن)، لام: لام مزحلقه براى تاكيد. 96/ 7 چنان چه خود را بىنياز بيند (7) ان: حرف مصدرى، هاء: مفعول به و مرجع آن (الانسان) است. 96/ 8 بدون شك بازگشت به جانب پروردگار توست (8) 96/ 9 آيا ديدى آن كسى را كه بازمىدارد (9) الّذى: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 96/ 1 بندهاى را، زمانى كه نماز گزارد؟ (10) عبدا: مفعول به عاملش (ينهى) است. 96/ 11 آيا فكر كردهاى كه اگر [آن بنده] به راه هدايت باشد (11) 96/ 12 يا به تقواپيشگى فرمان دهد [باز بندهى شايسته است] (12) 96/ 13 آيا فكر كردهاى كه اگر كذب ورزد و روى بگرداند [خود را به هلاكت مىرساند]؟ (13) 96/ 14 آيا نمىداند كه به راستى خداوند مىبيند؟ (14) 96/ 15 چنين نيست، اگر دست برندارد، موى پيشانى او را سخت بگيريم (15) كلّا: حرف ردع، لام: مورد اوّل لام موطّئهى قسم و مورد دوّم لام جواب قسم. نسفعن: فعل مضارع، مؤكّد به (نون) تاكيد خفيفه است. 96/ 16 موى پيشانى دروغگوى خطاپيشه را (16) ناصية: بدل از (الناصية) 96/ 17 آنگاه گروه خويش را بخواند (17) 96/ 18 به زودى نگهبانان دوزخ را فراخوانيم (18) 96/ 19 چنين نيست، از او پيروى مكن، و سجده كن و تقرّب جوى! (19)