responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 599


98/ 8
پاداش ايشان در نزد پروردگارشان بهشت‌هاى جاودانى است كه رودها از زير [درختان‌] آن روان است هميشه- جاودانه- در آنند، خداوند از آنان خوشنود است و آنان نيز از او خوشنودند، اين [پاداش‌] براى كسى است كه بر پروردگارش خشيت ورزد (8) خالدين: حال، ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان. ذلك: مبتدا، محلا مرفوع. لمن: جارّ و محلا مجرور، خبر براى مبتدا، محلا مرفوع.
99. [سوره‌ى زلزله، مدنى، 8 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
99/ 1
آنگه كه زمين به لرزش خود لرزانده شود (1)
99/ 2
و زمين بارهاى سنگينش را بيرون آرد (2)
99/ 3
و انسان گويد: «آن [زمين‌] را چه مى‌شود؟» (3) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع و لها:
خبر آن، محلا مرفوع.
99/ 4
در چنين روز [زمين‌] خبرهايش را بازگويد (4)
99/ 5
از آن كه پروردگارش به آن وحى كرده است (5)
99/ 6
در چنين روز مردمان در حالت گروه‌هاى پراكنده [از گورها] بيرون آيند، تا اعمالشان را به ايشان نشان دهند (6) اشتاتا: حال از (النّاس) لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
99/ 7
پس هركس هم‌وزن ذرّه‌اى نيكى انجام داده باشد، آن را مى‌بيند (7) من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع و جمله‌ى يعمل: خبر آن، محلا مرفوع. خيرا: تمييز.
99/ 8
و هركس هم‌وزن ذرّه‌اى بدى انجام داده باشد، آن را مى‌بيند (8)
100. [سوره‌ى عاديات (اسبان دونده) مكّى، 11 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
100/ 1
سوگند به اسبان دونده كه به تندى نفس زنند (1) واو: واو قسم، ضبحا: مفعول مطلق براى فعل محذوف (يضبحن ضبحا)
100/ 2
و سوگند به اسبانى كه [از برخورد سم‌هايشان‌] جرقّه‌انگيزند (2) قدحا: مفعول مطلق براى فعل محذوف (تقدح قدحا)
100/ 3
و سوگند به تازندگان صبحگاهى (3) صبحا: مفعول فيه، ظرف زمان.
100/ 4
كه با آن [تاخت خود] غبار برانگيزند (4)
100/ 5
سپس با آن [هجوم خويش‌] در ميان گروهى درآيند (5) جمعا: مفعول به.
100/ 6
كه به راستى انسان به پروردگارش بسى ناسپاس است (6) لام: لام مزحلقه براى تاكيد.
100/ 7
و همانا او خود بر اين [ناسپاسى‌] گواه است (7)
100/ 8
و به راستى او به خاطر دوستى مال بسيار بخيل است (8)
100/ 9
پس آيا نمى‌داند كه آن‌گاه آنچه در قبرهاست برانگيخته شود (9) ما: اسم موصول، نايب فاعل، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 599
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست