ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 87

4/ 52
اينان كسانى‌اند كه خداوند بر آنان لعنت كرده است و هركس را كه خداوند لعنت كند هرگز براى او ياورى نخواهى يافت (52) اولئك: مبتدا، محلا مرفوع. الّذين: خبر، محلا مرفوع. من:
اسم شرط جازم، مبنى، مفعول به مقدّم.
4/ 53
بلكه بر آنان نصيبى از فرمانروايى است؟ [اگر داشته باشند بازهم‌] آن‌گاه به اندازه‌ى گودى پشت هسته‌ى خرمايى [به قدر ذره‌ى ناچيزى‌] به مردم نمى‌بخشند (53) ام: حرف منقطع به معنى بل و همزه‌ى استفهام. نقيرا: مفعول به دوّم.
4/ 54
يا به مردم، به خاطر آن چه خداوند از فضل خويش به ايشان عطا فرموده، رشك مى‌برند.
در حقيقت ما به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت بخشيديم و به ايشان فرمانروايى بزرگ داديم (54) ملكا: مفعول به دوّم.
4/ 55
پس برخى از آنان به آن ايمان آوردند و بعضى از ايشان از آن اعراض كردند و [بر آن‌ها] آتش افروخته‌ى دوزخ بس است (55) سعيرا: تمييز.
4/ 56
كسانى كه به آيات ما كفر ورزيده‌اند، به زودى ايشان را به آتشى درآوريم كه هرگاه پوست‌هايشان پخته [فرسوده و بريان‌] شود، پوست‌هاى ديگرى به جاى آن‌ها آوريم تا اين كه عذاب را بچشند. قطعا خداوند تواناى حكيم است (56) كلّما: مفعول فيه، ظرف زمان. جلودا:
مفعول به دوّم. غير: صفت براى جلود.
4/ 57
و كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، ايشان را به باغ‌هايى در خواهيم آورد كه از زير [درختان‌] آن رودها روان است در حالى كه در آن ابدى جاودانه بمانند، براى ايشان در آنجا همسرانى پاكيزه هست و ايشان را به سايه‌اى پايدار درآوريم (57) الّذين: اسم موصول، مبتدا، محلا مرفوع. خالدين: حال از ضمير مفعول به در فعل ندخلهم. ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان. ظلا: مفعول به دوّم.
4/ 58
به راستى خداوند به شما فرمان مى‌دهد كه امانت‌ها را به صاحبانشان بازگردانيد و چون ميان مردم داورى مى‌كنيد، به عدالت داورى كنيد. در واقع، نيكو چيزى است كه خداوند شما را به آن پند مى‌دهد. قطعا خداوند شنواى بيناست (58) نعمّا- نعم: فعل ماضى مدح+ ما:
اسم موصول، فاعل آن، محلا مرفوع.
4/ 59
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خداوند اطاعت كنيد و از پيامبر و صاحبان امرتان نيز اطاعت كنيد. پس اگر درباره‌ى چيزى [امر دينى‌] اختلاف نظر يافتيد، چنان كه به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، آن را به خدا [كتاب الهى‌] و پيامبر [سنت رسول اللّه‌] عرضه بداريد كه اين بهتر و نيك‌فرجام‌تر است (59) تأويلا: تمييز.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 87

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست