ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 89

4/ 66
و اگر بر آنان مقرّر مى‌كرديم كه خودتان را بكشيد يا از خانه‌هاى خود بيرون برويد، جز اندكى از آنان، آن كار را انجام نمى‌دادند، و اگر آنان آن چه را بدان اندرز داده مى‌شوند انجام مى‌دادند، قطعا بر ايشان بهتر و در ثبات ايمانشان مؤثر بود (66) قليل: بدل از فاعل فعل فعلوه. لام: حرف جواب شرط (لو) اشدّ: معطوف بر خبر كان (خيرا) تثبتا: تمييز.
4/ 67
و در اين صورت، مسلما از نزد خويش پاداشى عظيم به آنان مى‌بخشيديم (67) لدن: اسم، مبنى بر سكون، محلا مجرور. نا: مضاف اليه، محلا مجرور. اجرا: مفعول به دوّم.
4/ 68
و به راستى ايشان را به راهى راست هدايت مى‌كرديم (68) صراطا: مفعول به دوّم.
4/ 69
و هركس كه از خداوند و پيامبر اطاعت كند، در زمره‌ى كسانى‌اند كه خداوند بر ايشان انعام فرموده است: از پيامبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان. و اينان نيكورفيقانند (69) اولئك:
مبتدا، محلا مرفوع. مع: مفعول فيه، ظرف مكان، خبر. الّذين: اسم موصول، مبنى، مضاف اليه، محلا مجرور. اولئك: فاعل، محلا مرفوع و رفيقا: تمييز.
4/ 70
اين بخشش از جانب خداوند است و خداوند دانايى بسنده است (70) ذلك: اسم اشاره، مبتدا، محلا مرفوع. الفضل: بدل از ذلك. اللّه: مجرور، فاعل كفى، محلا مرفوع. عليما:
تمييز.
4/ 71
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، سلاحتان را برگيريد، سپس گروه گروه بيرون رويد يا [در صورت افزونى دشمن‌] همه با هم رهسپار شويد (71) ثبات و جميعا: حال. علامت نصب ثبات كسره است.
4/ 72
و قطعا از شما كسى است كه [در بيرون رفتن‌] درنگ مى‌كند، پس اگر مصيبتى به شما رسد، مى‌گويد: «خداوند به من رحم كرد كه همراه آنان حاضر نبودم.» (72) شهيدا: خبر اكن.
4/ 73
و اگر فضلى [بخشش و نعمتى‌] از جانب خداوند به شما برسد، در حالى كه گويى ميان شما و ميان او هيچ دوستى نبوده، مى‌گويد: «اى كاش من همراه آنان بودم تا به بهره‌ى بزرگى مى‌رسيدم» (73) كأن: حرف مشبهة بالفعل (مخفّف كأنّ) اسم آن ضمير شأن محذوف است، جمله‌ى لم تكن: خبر كأن، محلا مرفوع. بين: مفعول فيه، ظرف مكان. مودة: اسم تكن. يا:
حرف تنبيه، ليت: حرف مشبهة بالفعل براى تمنّا. نون: حرف وقايه. ياء: ضمير متكلّم، اسم ليت، محلا منصوب. فوزا: مفعول مطلق.
4/ 74
پس كسانى كه زندگى دنيا را به آخرت فروخته‌اند، بايد در راه خدا بجنگند، و هركس كه در راه خدا بجنگد، سپس كشته شود يا پيروز گردد، به زودى به او پاداشى عظيم خواهيم بخشيد (74) الّذين: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع. الدّنيا: صفت براى الحياة، محلا منصوب.
اجرا: مفعول به دوّم.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 89

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست