نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 90
4/ 75 و چرا در راه خدا و [در راه آزادى] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمىجنگيد؟ آنان كه مىگويند: «اى پروردگار ما، ما را از اين شهرى كه اهل آن ستمپيشهاند، بيرون بر، و از جانب خويش براى ما سرپرستى بگمار و از نزد خود براى ما ياورى قرار بده» (75) ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. المستضعفين: معطوف بر سبيل و مضاف آن (تخليص) حذف شده است. 4/ 76 آنان كه ايمان آوردهاند، در راه خدا كارزار مىكنند و كسانى كه كفر ورزيدهاند، در راه طاغوت پيكار مىكنند، پس با دوستان شيطان بجنگيد كه نيرنگ شيطان هماره ضعيف است (76) ضعيفا: خبر كان و اسم آن ضمير مستتر (هو) است. 4/ 77 آيا كسانى را كه به آنان گفته شد: « [اكنون] دست [از جهاد] بازداريد و نماز را برپاداريد و زكات را بپردازيد،» نديدهاى؟ كه چون جهاد بر آن مقرّر شد، ناگهان گروهى از آنان [از روى ضعف ايمان] از مردم [مشركان مكّه] ترسيدند مانند ترس از خداوند يا ترسى شديدتر [از آن] و گفتند: «اى پروردگار ما، چرا بر ما جهاد مقرّر داشتى؟ چرا ما را تا زمانى نزديك مهلت ندادى؟» بگو: «بهرهى دنيا اندك است و براى كسى كه پرهيزگار باشد، آخرت بهتر است و بر شما به اندازهى رشتهى هستهى خرمايى [به قدر ذرّهى ناچيزى] ستم نخواهد رفت» (77) قتال: نائب فاعل. اذا: حرف فجائيّه (معنى ناگهان دارد) فريق: مبتدا. اشدّ: معطوف بر خشيه. خشية: تمييز. لو لا: حرف تحضيض (برانگيختن) فتيلا: جانشين مفعول مطلق (لا تظلمون ظلما فتيلا) 4/ 78 هرجا كه باشيد، هر چند در دژهاى استوار باشيد، مرگ شما را در مىيابد. و اگر به آنان خيرى برسد، مىگويند: «اين از جانب خداوند است» و اگر شرّى به ايشان برسد، مىگويند: «اين از سوى توست.» بگو: «همه از جانب خداوند است.» اين قوم را چه شده است كه نمىخواهند سخنى را دريابند؟ (78) اينما: اسم شرط جازم، مفعول فيه، ظرف مكان. مشيدة: صفت بروج. هذه: مبتدا، محلا مرفوع. كلّ: مبتدا. حديثا: مفعول به. 4/ 79 هر چه از نيكى به تو برسد، از جانب خداوند است و آن چه از بدى به تو برسد از خود توست. و تو را به پيامبرى براى مردم فرستاديم و خداوند گواهى را بس است (79) ما: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. اللّه: مجرور، فاعل محلا مرفوع. شهيدا: تمييز.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 90