نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 92
4/ 87 خداوند كسى است كه هيچ خدايى جز او نيست. مسلما در روز قيامت كه هيچ شكى در آن نيست، شما را گرد مىآورد، و در سخن راستگوتر از خداوند كيست؟ (87) الّا: حرف استثناء. هو: بدل از خبر محذوف (لا اله موجود الّا هو) محلا مرفوع. لا: هر دو مورد حرف نفى جنس. من: اسم استفهام، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع. اصدق: خبر آن. حديثا: تمييز. 4/ 88 شما را چه شده است كه دربارهى منافقان دو گروه شدهايد؟ [گروهى طرد و دستهاى شفاعت مىكنيد] در حالى كه خداوند آنان را به خاطر آن چه انجام دادهاند سرنگون ساخته است. آيا مىخواهيد كسى را كه خداوند گمراه كرده است، هدايت كنيد؟ و هركس را كه خداوند در گمراهى وانهد، هرگز راهى براى [هدايت او] نخواهى يافت (88) فاء: استئنافيه. ما: اسم استفهام، مبتدا، محلا مرفوع. فئتين: حال از ضمير در (لكم) 4/ 89 آنها دوست دارند هم چنان كه خود كفر مىورزند، شما نيز كفر بورزيد تا اين كه همانند باشيد. پس از ايشان دوستانى انتخاب نكنيد مگر اين كه در راه خدا هجرت كنند. پس اگر [از هجرت] روى گردان شدند، در هر كجا كه ايشان را يافتيد به اسارت بگيريد و ايشان را بكشيد، و از آنان دوست و ياورى [براى خود] مگيريد (89) لو: حرف مصدرى. سواء: خبر. حيث: مفعول فيه، ظرف مكان، مبنى، محلا منصوب. 4/ 90 مگر كسانى كه با قومى كه ميان شما و ميان ايشان پيمانى هست، پيوند داشته باشند، يا در حالى نزد شما آيند كه دلهايشان از جنگيدن با شما يا جنگيدن با قوم خويش به تنگ آمده باشد، و اگر خداوند مىخواست بىشك ايشان را بر شما چيره مىساخت. پس قطعا با شما كارزار مىكردند. پس اگر از شما كناره گرفتند و با شما كارزار نكردند و طرح صلح با شما درانداختند، ديگر خداوند براى شما راهى [براى جنگ و تجاوز] با آنان قرار نداده است (90) الّا: حرف استثناء. الّذين: اسم موصول، مبنى، محلا منصوب. ميثاق: مبتداى مؤخّر. السلم: مفعول به. 4/ 91 به زودى قومى ديگر را خواهيد يافت كه مىخواهند از شما در امان باشند و از قوم خودشان نيز آسوده خاطر گردند، هر بار كه به فتنهى [كفر و جدال با اسلام] بازخوانده شوند، در آن گرفتار مىگردند. پس اگر از شما كناره نگرفتند و با شما طرح صلح در نينداختند و از شما دست بازنداشتند، آنگاه هرجا كه ايشان را يافتيد به اسارت بگيريد و ايشان را بكشيد. اينانند كه ما براى شما عليه ايشان تسلّطى آشكار قرار دادهايم (91) كلّما: مفعول فيه، ظرف زمان.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 92