94- بگو: اگر براى شما يهودىها خانه آخرت و بهشت جاويد است نزد خدا و شما به ادعاى خود دوستان خدا هستيد، آرزوى مرگ و لقاى خدا كنيد اگر راست مىگوييد! 95- و آرزو نمىكنند مرگ را هرگز به سبب اعمالى كه پيشاپيش از دستهاى ايشان فرستاده شده است! خدا داناست به حال ظلم كنندگان. 96- البته مىيابى يهود را حريصترين مردم بر زندگانى. و از مشركين هم كسانى هستند كه دوست دارد يكى از آنها كه هزار سال عمر بكند؛ و حال آنكه نيست اين زيادتى عمر، دور كننده او از عذاب قيامت و خدا بيناست به آنچه مىكنند. 97- اى پيغمبر! هر كس از يهود، دشمن جبرائيل است كه چرا قرآن بر تو آورد؟ بگو به او كه: جبرئيل آورد قرآن را بر دل تو به اذن خدا نه به اختيار خود. و قرآن، تصديق كننده است آنچه ميان دو دست اوست از تورات و انجيل و ساير كتب سماوى. و قرآن راهنما و مژده دهنده است براى مؤمنين. 98- هر كه دشمن باشد خدا و ملائكه و رسولان خدا و جبرائيل و ميكائيل را پس البته او كافر است و خدا هم دشمن كفار است. 99- و فرستاديم ما به تو معجزات آشكار را؛ و كافر نمىشوند به آن معجزات، مگر فاسقها. 100- آيا نه هر وقت عهدى بستند اين يهودىها، طايفهاى از ايشان انداختند آن عهد را و شكستند، بلكه بيشترشان ايمان نمىآورند. 101- و چون آمد آنها را پيغمبر كه تصديق كننده تورات است، طايفهاى از اهل تورات كه علماى يهودند انداختند كتاب خدا را پشت سر كه گويا ايشان چيزى نمىدانند از تورات در نبوّت پيغمبر.