نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 232
89- اى قوم من! مبادا به آنجا كشاند دشمنى كردنتان با من كه برسد به شما مثل آنچه رسيد قوم نوح يا قوم هود يا قوم صالح را. و قوم لوط از شما دور نيست و از حيث زمان يا مكان نزديك شما بودند. دانستيد كه در اثر مخالفت چه به روزشان آمد! 90- طلب آمرزش كنيد پروردگار خود را بعد از آن بازگشت كنيد به سوى او، كه البته پروردگار من رحم كننده و دوست دارنده است خلق خود را. 91- قوم گفتند: اى شعيب! نمىفهميم ما بسيارى از آنچه را كه مىگويى. و البته ما مىبينيم تو را در ميان خودمان ضعيف. و اگر اقوام تو در ميان ما نبودند سنگباران مىكرديم تو را؛ و نيستى تو غالب بر ما. 92- شعيب گفت: اى قوم من! آيا بستگان من عزيزترند بر شما از خدا و گرفتهايد امر خدا را در پس پشت خود و فراموش شده! البته پروردگار من به آنچه مىكنيد آگاه است. 93- و اى قوم من! شما كار خود كنيد آنچه توانيد و به اعمال خود مشغول باشيد، كه من هم كار خود كنم و به عبادت خدا مشغول باشم، به زودى بدانيد ميان من و شما كدام يك را عذابى آيد كه رسوا كند او را! و كيست دروغگو! و انتظار بريد عذاب خدا را كه من با شما در انتظارم. 94- و چون آمد امر ما به عذاب، نجات داديم شعيب و آن كسانى را كه ايمان آورده بودند با او به رحمتى از طرف خود. و گرفت آن كسانى را كه ظلم كردند فرياد جبرئيل؛ پس صبح كردند در خانههاى خود به زمين افتاده و هلاك شده. 95- چنان هلاك شدند كه گويا هرگز اقامت نكرده بودند در آن خانهها. بدانيد كه: دور باد اهل مدين را رحمت خدا هم چنان كه دور بماندند قوم ثمود از رحمت حق؛ و به عذاب خداوند گرفتار شدند. 96- و فرستاديم ما موسى را با آيات خود و برهانى آشكار. 97- به سوى فرعون و اشراف قوم او. پس متابعت كردند مردم حكم فرعون را و نبود حكم فرعون بر نهج رشد و صواب.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 232