نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 248
104- با آنكه تو سؤال نمىكنى مردم را بر كار نبوت و رساندن رسالت خود هيچ مزدى كه مانع از ايمانشان شود ايمان نمىآورند. نيست قرآن مگر پندى براى تمام مردم. 105- و چه بسيار است نشانههاى ذات مقدس خدا در آسمانها و زمين، كه مىگذرند بر آن علامات و آيات و از آنها اعراض مىكنند بدون آنكه به هوش آيند. 106- و ايمان نياورند بيشتر مردم به خدا مگر اينكه مشرك هم هستند؛ (در بيشتر مردم ايمان و شرك هر دو هست، كه شرك در طاعت باشد؛ چون هم ايمان به خدا و رسول دارند هم در معصيت، مطيع شيطانند). 107- آيا ايمنند مردم از اينكه بيايد ايشان را عذابى فرو گيرنده از جانب خدا يا بيايد ايشان را قيامت ناگهانى در حالى كه ايشان بىتوجه و غافل از روز قيامت هستند. 108- بگو اى پيغمبر! اين است راه من؛ مىخوانم و دعوت مىكنم مردم را به سوى خدا از راه بينايى كه خود و پيروان خود در آن بينا هستيم. پاك است خدا از هر عيب؛ و نيستم من از مشركان. 109- و نفرستاديم ما پيش از تو پيغمبرانى مگر كه وحى مىكرديم به سوى آنها كه از اهل همان شهرها بودند. آيا سير نمىكنند مردم در روى زمين ببينند چه بود آخر كار كسانى كه پيش از ايشان بودند از امتها؟ البته خانه آخرت بهتر است براى كسانى كه پرهيزكارند. آيا تعقل نمىكنيد؟ 110- عقب انداختيم يارى پيغمبران و جزاى متمردان را تا وقتى كه مأيوس شدند پيغمبران از ايمان مردم، و مردم هم گمان كردند كه اين پيغمبران دروغگو هستند. آن وقت آمد ايشان را نصرت ما و نجات يافت آن كسى كه ما خواستيم نجات يابد. و برنمىگردد آثار غضب ما از طايفه گناهكاران. 111- البته در قصّههاى گذشتگان عبرت بود براى صاحبان خرد، نيست قرآن سخن دروغ و ليكن تصديق كننده است به آنچه پيش از آن است از كتب آسمانى؛ و شرح دهنده هر چيزى است از احكام دين و غيره. و راهنماى راه راست است. و رحمت است اين قرآن براى طايفهاى كه ايمان مىآورند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 248