نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 256
6- وقتى گفت موسى قوم خود را: ياد آوريد نعمت خدا را كه بر شما داد وقتى كه نجات داد شما را از آل فرعون، كه مىچشانيدند به شما بدى عذاب را و مىكشتند پسران شما را و زنده مىگذاشتند زنهاى شما را و اين گرفتاريها آزمايش بزرگى بود از جانب پروردگارتان، 7- و ياد آوريد وقتى را كه اعلام كرد پروردگار شما كه: اگر شكر كنيد زياد مىكنيم نعمت خود را بر شما؛ و اگر كفران كرديد البته عذاب من سخت است. 8- و گفت موسى به قوم خود: اگر كافر شويد شما و هر كه در زمين است همگى البته خدا بىنياز از بندگى شماست و ستوده بالذات است، اگر چه كسى او را ستايش نكند. 9- آيا نيامد شما را خبر آن كسانى كه پيش از شما بودند مثل قوم نوح و عاد و ثمود و آن كسانى كه بعد از ايشان بودند از قوم پيغمبران كه نمىداند كسى چگونگى حال ايشان را مگر خدا؟ آمدند ايشان را پيغمبرانشان با معجزات، و دعوت مىكردند قوم خود را به خداپرستى. قومشان مىگذاردند دستهاى خود را در دهنهاى خود و اشاره مىكردند به پيغمبران كه ساكت شويد، يا دست در دهان پيغمبران مىگذاردند كه جلوگيرى كنند از سخن گفتن ايشان. و گفتند: البته ما كافريم به دينى كه فرستاده شدهايد شما به آن دين. و ما در شكّ و ترديديم از آنچه مىخوانيد ما را به سوى آن. 10- گفتند رسولان ايشان: آيا در خدا شك داريد كه خالق آسمانها و زمين است؟ مىخواند خدا شما را به دين حق تا اينكه بيامرزد گناهان شما را و تأخير بيندازد عذاب شما را تا روز مردن، كه شايد به راه راست بياييد؛ و عذاب نكند شما را؟! گفتند: قوم ايشان: نيستيد شما مگر آدمى مانند ما، مىخواهيد بازداريد ما را از آنچه پرستش مى كردند پدران ما از بتها؛ پس بياوريد ما را حجتى روشن.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 256