نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 293
105- و به راستى و حقّانيّت فرستاديم ما قرآن را؛ و به حقانيت هم فرود آمد آن. و نفرستاديم تو را مگر مژده دهنده اطاعتكنندگان و ترساننده گنهكاران. 106- و قرآن را جدا جدا و به تدريج فرستاديم بحسب مصلحت و حكمت تا بخوانى آن را بر مردم با تأنّى و آرامى. و فرستاديم آن را فرستادنى بر حسب اقتضاى زمان. 107- بگو اى پيغمبر: ايمان بياوريد به قرآن يا نياوريد البته آن كسانى كه داده شدهاند علم، پيش از نزول قرآن، چون خوانده شود قرآن بر ايشان مىافتند بر زنخها و صورتهاى خود در حال سجده؛ 108- و مىگويند: پاك است پروردگار ما از خلف وعده؛ وعده پروردگار ما البته واقع خواهد شد. 109- و مىافتند بر زنخهاى خود در حالى كه گريه مىكنند. و زياد مىكند ايشان را قرآن تواضع و فروتنى. 110- بگو اى پيغمبر! بمردم كه: بخوانيد اسم خدا را به اسم «اللَّه» يا به اسم «رحمن»؛ هر كدام را بخوانيد پس، از براى اوست هر اسم نيكويى؛ زيرا كه هر يك دلالت مىكند بر ذات و صفات جلال و جمال او. و زياد بلند مخوان نماز خود را در نماز «جهر»، مثل: مغرب و عشا و صبح كه از اندازه خارج شود. و نه اين قدر آهسته بخوان در نماز «اخفات»، مانند: ظهر و عصر كه شنيده نگردد. و بجوى در ميان اين بلند و آهسته خواندن، راه حد وسط را. 111- و بگو اى پيغمبر: حمد مخصوص خداوندى است كه نگرفته است فرزندى، و نه مىباشد براى او شريكى در ملك آسمان و زمين، و هر چه در آنها هست. و نه او را حاجتى به دوست و يار است كه از ذلتش رهاند؛ چون جز عزت در او نباشد. او را بزرگتر و برتر بدان از آنكه وصف كرده شود. و تعظيم كن او را تعظيم كردنى به سزا. سوره كهف مشتمل است بر يكصد و ده آيه در مكه نازل شده است به نام خداوند بخشاينده مهربان 1- حمد مخصوص خداوندى است كه فرستاده بر بنده خود قرآن را؛ و نگردانيد براى او كژى و نادرستى را. 2- و قرار داد آن را پناهگاه احكام دين و نگهدار آن تا بترساند كفار را به عذاب سخت از جانب خود. و تا مژده دهد مؤمنينى را كه عمل نيك مىكنند به اينكه از براى ايشان است اجر نيكو و بهشت. 3- مقيم باشند در آن بهشت هميشه. 4- و تا اينكه بترساند كسانى را كه گويند: خدا فرزند گرفته است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 293