نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 390
36- چون موسى آمد به سوى فرعون و قوم او با معجزات روشن ما، گفتند فرعونيان: نيست اين آيات مگر سحرى بر بافته. و نشنيديم ما مثل اين سحر را در زمان پدران پيشينيان خود. 37- موسى گفت: پروردگار من داناتر است به آن كس كه به راهنمايى گمراهان از جانب خدا آمده و به آنكه براى او سرانجام خانه آخرت است. البته رستگار نمىشوند ستمكاران. 38- فرعون گفت: اى بزرگان قوم! من نمىدانم براى شما هيچ خدايى غير خودم. اى هامان! برافروز براى من آتشى بر گل تا پخته و آجر شود. (گويند: اول كسى كه براى بناى عمارت، آجر ساخت فرعون زمان موسى بود.) و بنا كن براى من كوشكى بلند و قصرى آسمان خراش كه بر بام آن بالا روم شايد مطلع شوم به خداى موسى. البته من گمان كنم موسى را از دروغگويان. (اين امرى كه به وزير خود نمود براى فريب عوام بود كه بگويد: خداى موسى هم مثل ما مكان خواهد، اگر در بالا نباشد پس نيست). 39- سركشى كردند فرعون و لشكر او در زمين به غير حق و گمان كردند كه ايشان به سوى ما برنمىگردند. 40- پس گرفتيم ما او و لشكريان او را و افكنديم ايشان را در دريا و غرق نموديم. ببين چگونه بود آخر كار ظلم كنندگان. 41- و گردانيديم ايشان را پيشوايان اهل عذاب كه به سوى آتش جهنم اتباع خود را ببرند. و روز قيامت يارى نشوند و احدى به فريادشان نرسد. 42- و از پى ايشان در اين دنيا لعنت و دورى از رحمت خدا قرار داديم و روز قيامت هم ايشان از جمله زشت رويانند. 43- و داديم ما به موسى تورات را از بعد از اينكه هلاك كرديم اهل قرنهاى پيشين را از قوم نوح و هود و صالح. و تورات در حقيقت حجتها و برهانهايى بود كه باعث بينش براى مردم مىشد. و راهنما و رحمتى بود كه داديم ما به موسى شايد ايشان پند گيرند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 390