نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 392
51- و متصل و پيوسته فرستاديم قرآن را شايد ايشان پند گيرند. 52- آن كسانى كه داديم به ايشان تورات يا انجيل را پيش از قرآن و ايمان به آن كتاب آوردند ايشان به اين قرآن مىگروند. 53- و هنگامى كه خوانده شود قرآن برايشان گويند: ايمان آورديم به قرآن؛ البته آن قرآن راست و از جانب پروردگار ماست و ما پيش از آمدن پيغمبر به آن ايمان داشتيم؛ چون وصف آن را در كتاب خود ديده بوديم. 54- آن گروهند كه داده مىشود مزدشان دو دفعه؛ چون هم به كتاب خود ايمان داشتند هم به قرآن ايمان آوردند. با صبر بر اذيت يهود اجرشان دو چندان است. و دفع مىكنند به نيكى خود، بدى سرزنش مردم را. و از آنچه روزى داديم ايشان را انفاق مىكنند. 55- و اگر بشنوند سخنان لغو را اعراض كنند از آن و گويند به لغو گويان كه: براى ماست عملهاى ما و براى شماست عملهاى شما. سلام ما بر شما؛ ما مصاحبت جاهلان را نخواهيم. 56- اى پيغمبر! تو هدايت نمىكنى كسى را كه دوست دارى هدايتش را؛ و ليكن در حقيقت خدا هدايت مىنمايد هر كه را مىخواهد و سزاوار مىداند؛ و او داناتر است به راه يافتگان. 57- و گفتند بعضى از كفار مكه: اگر متابعت و پيروى كنيم به راه راست با تو ربوده شويم از زمين خود كه اعراب ما را از مكه بيرون كنند. آيا جاى نداديم ايشان را در زمان كفر در حرم امن مكه كه شهر پر نعمتى است و از هر جا محصولات به آنجا رسانده شود كه آن رزقى است از جانب ما؟ پس در حال ايمان به طريق اولى در آن زمين نگاهداريم ايشان را و ليكن بيشتر كفار نمىدانند. 58- و چه بسيار هلاك كرديم ما اهل شهر و دهى را كه سرمست بودند در معيشت خود و به سرمستى نعمت ياغى و طاغى شدند. و آن ياغيان را هلاك كرديم؛ پس اين است محل سكناى ويران ايشان كه مسكون نشد بعد از ايشان مگر كمى از آن. و ما ارث برندگان هر زمين و هر ثروتيم. 59- و نبود پروردگار تو هلاك كننده اهل شهرها و دهات تا اينكه برانگيزد در مركز آنها پيغمبرى كه بخواند بر ايشان آيات ما را. و نبوديم ما هلاك كننده اهل شهرها و دهات مگر در حالتى كه اهل آن ستمگر بودند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 392