نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 459
6- آفريد شما را از تنى تنها كه آدم است. پس از آن خلق كرد از او زن او را. (در وضع خلقت حوّا از آدم دو قول است: يكى آنكه از استخوان پهلوى چپ آدم آفريده شد، از اين جهت مرد در سمت چپ يك دنده كم دارد. قول ديگر كه صحيحتر است آنكه: از زيادى گل آدم خلق شده است.) و مهيّا نمود براى شما از چهارپايان، هشت صنف را كه جفت يكديگرند نر و ماده، از: شتر و گاو و گوسفند و بز. و مىآفريند شما را در شكمهاى مادرانتان آفريدنى پس از آفريدنى، كه نطفه را علقه مىسازد و علقه را مضغه مىنمايد و آن را استخوان مىكند بعد از آن، گوشت مىروياند بر او. اينها در تاريكيهاى سهگانه انجام گيرد كه آن، تاريكى «مشيمه» و «رحم» و «شكم» است. اين است خدا كه پروردگار شماست. براى اوست پادشاهى. نيست خدايى مگر او؛ پس به كجا برگردانيده مىشويد؟! 7- اگر كافر شويد البته خدا بىنياز است از شما و نمىپسندد براى بندگان خود كفر را. و اگر شكر كنيد مىپسندد آن را براى شما. ( «يرضه» بدون اشباع «ها» خوانده شود؛ چون در اصل «يرضاه» بوده.) و بر ندارد باربرى بار گناه ديگرى را. و به سوى پروردگار شماست بازگشت شما. آن وقت آگاه كند شما را به آنچه كرديد. اوست دانا به آنچه در سينههاست. 8- و هر گاه برسد آدمى را ضررى بخواند خداى خود را در حالى كه بازگشته است به سوى او. پس از آن چون عطا نمايد به او نعمتى از نزد خود فراموش كند آنچه را كه مى خواند از پيش. و قرار دهد براى خدا همتاها تا گمراه كند مردمان را از راه خدا. بگو اى پيغمبر: برخوردار باش به كفر خود اندكى كه تو از ياران آتشى. 9- آيا اين كافر بهتر است يا آن كسى كه دعا كننده است در ساعات شب يا در سجده است يا ايستاده به عبادت است و بترسد از عذاب آخرت و اميدوار باشد به رحمت پروردگار خود؟! بگو: آيا يكسانند آنان كه مىدانند و آنان كه نمىدانند؟! جز اين نيست كه پند مىگيرند صاحبان عقل. 10- بگو اى پيغمبر! به مردم كه: خدا مىگويد اى بندگان من كه ايمان آوردهايد! بپرهيزيد از پروردگار خود. براى آنان كه نيكى كردند در اين دنيا حسنهاى است در آخرت. و زمين خدا گشاده است براى عبادت. جز اين نيست كه به تمام و كمال داده مىشود صبر كنندگان را مزدشان بدون حساب. (حضرت صادق- عليه السلام- نقل كند از رسول خدا- صلّى اللَّه عليه و آله- كه فرمود: «چون قيامت شود براى بندگان، ديوان اعمال گشايند و ميزان سنجش برآرند تا هر كس را برابر عملش جزا دهند مگر براى اهل بلا- كه در دنيا مبتلى به بلا بودند و صبر كردند، كه براى ايشان نه ديوان گشايند و نه سنجش كنند بلكه اجرشان بىحساب دهند. و براى شاهد فرموده خود اين آيه را تلاوت نمود»).
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 459