نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 488
45- و مىبينى ايشان را كه عرضه شوند بر آتش دوزخ در حالت فروتنى از ذلّت و خوارى. مىنگرند به آتش دوزخ نگريستن پنهان. و گويند آنان كه ايمان آوردند: البته زيانكاران حقيقى آن كسانى هستند كه در قيامت معلوم شود كه زيانشان نسبت به جان و تن و مال و اهل و عيال خود بوده. (جان و تن را به آتش غضب خداوند دادند. و از مال، جز و زر و وبال حاصلى نبردند. و از اولاد و عيال، دور و مهجور ماندند؛ چه زيانى است بدتر از اينكه انسان در آتش سوزان، دور از فرزندان و عزيزان مأوى گيرد) بدانيد كه: البته ستمكاران در عذاب هميشه هستند. 46- و نيست ايشان را دوستانى كه يارى كنند ايشان را غير از خدا. و خدا هم يارى نكند ايشان را. و هر كه را فرو گذارد خدا در گمراهى، و لطف هدايت به او ننمايد پس ديگر نيست او را هيچ راهى به نجات. 47- اجابت كنيد پروردگار خود را پيش از اينكه آيد روزى كه نيست بازگشتى براى آن روز از جانب خدا. و براى شما هيچ پناهى در آن روز نباشد و نتوانيد انكار كنيد چيزى را. 48- اگر اعراض كنند مردم از تو اى پيغمبر! در شنيدن كلمات حق، محزون مشو؛ نفرستاديم تو را بر ايشان نگهبان. نيست بر تو مگر رسانيدن احكام ما؛ البته ما آن هنگام كه بچشانيم انسان را از نزد خود رحمتى، شاد شود و از شادى در غفلت از خدا افتد. و چون برسد ايشان را بدى به سبب آنچه خود كرده و به دست خود موجبات آن را فراهم نموده، پس ناسپاسى كند و نعيم خدا را فراموش نمايد. البته انسان بسى ناسپاس است. 49- براى خداست پادشاهى آسمانها و زمين؛ مىآفريند آنچه را خواهد. و مىبخشد هر كه را خواهد اولاد دختر و مىبخشد هر كه را خواهد پسر. 50- يا جفت كند بر ايشان در يك شكم پسر و دختر. و هر كه را خواهد عقيم و نازا كند. البته او داناى به مصلحت بندگان و تواناى به كيفيات خلقت ايشان است. 51- و نسزد آدمى را كه با او، خدا سخن گويد مگر به طور وحى، كه به قلب او اندازد يا از پس پردهاى، چون موسى كه از درخت، صدا شنيد. يا آنكه مىفرستد فرستندهاى را از ملائكه، چون: جبرائيل كه واسطه وحى بود بين خدا و پيغمبرانش. پس القاى كلام مىكند آن ملك به آن بشر به فرمان خدا آنچه خدا خواهد در انجام وظايف نبوّت از بيان احكام و سنن و دستور عمل براى امت و ساير امور. البته خدا برتر و درستكار است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 488