نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 498
40- البته روز جدا شدن حق از باطل هنگام جمع شدن آدميان است جمعا. 41- روزى كه دفع نكند هيچ دوستى از دوست خود چيزى را و نه ايشان يارى كرده شوند. 42- مگر آن را كه رحم كند خدا؛ البته خدا نيرومند و مهربان است. 43- درخت «زقّوم» در جهنم، 44- طعام گناهكاران است. 45- كه مانند مس گداخته است مىجوشد در شكمها. 46- مثل جوشيدن آب جوشان. 47- پس حكم كند خدا كه بگيريد آن گنهكار را و بكشيد به ميان دوزخ. 48- پس از آن بريزيد بالاى سر او از آب گداخته. 49- ملائكه عذاب به او به استهزا گويند كه: بچش عذاب را كه تو عزيز در قوم خود و بزرگوارى به خيال خود. (ابو جهل مىگفت: از من بزرگوارتر نيست. اين آيات نازل شد در مذمت او كه اين پذيرايى در جهنم نتيجه عزت و بزرگوارى تو است كه مدعى آن بودى با اصرار به كفر). 50- اين عذاب همان عذابى است كه به آن شك مىكرديد. 51- البته پرهيزكاران در جايگاه امنى هستند كه خطرى نبينند. 52- در بوستانها و چشمهسارهاى جارى. 53- مىپوشند لباس از حرير و استبرق، و روبروى يكديگر نشسته باشند. 54- اينچنين است پاداش ايمان مؤمن. و تزويج كنيم ايشان را به حورالعين كه زنان بهشتند. 55- مىطلبند در بهشت هر ميوهاى را كه بخواهند در حالى كه از هرگزند ايمن باشند. 56- نمىچشند در آن بهشت مرگ را و نيست مردنى براى ايشان مگر همان مردن اول. و نگهدارد ايشان را خدا از عذاب دوزخ. 57- اينها تفضيلى است از پروردگار تو براى بندگان، اين است آن رستگارى بزرگ. 58- جز اين نيست كه آسان نموديم قرآن را به زبان تو شايد كه قوم تو پند گيرند. 59- پس انتظار بدار غلبه خود را البته ايشان هم منتظرند مغلوبيت تو را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 498