responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود    جلد : 1  صفحه : 505


21- و ياد كن اى پيغمبر آنكه سمت برادرى داشت با قوم عاد كه هود پيغمبر بود، چون بيم داد قوم خود را در احقاف. ( «احقاف» وادى شنزارى است بين عمان و حضرموت، قوم عاد قبيله‌اى بودند چادرنشين كه در آن وادى منزل داشتند.) و گذشتند پيغمبرانى كه بيم كننده بودند پيش از هود و بعد از او، همه آنها بيم دادند قوم خود را هود هم مثل ايشان بيم داد قوم عاد را كه نپرستيد مگر خدا را كه البته من مى‌ترسم بر شما عذاب روز بزرگ را كه روز قيامت است.
22- گفتند قوم عاد: آمدى تا بگردانى ما را از خدايانمان؛ پس بياور ما را به آنچه وعده كنى از عذاب اگر تو از راست‌گويانى.
23- هود گفت: جز اين نيست كه علم به آمدن عذاب نزد خداست و من مى‌رسانم به شما آنچه را كه فرستاده شدم به آن؛ و ليكن شما را قومى نادان مى‌بينم.
24- چون ديدند آن عذاب را كه به صورت ابرى بود پهن، كه روى آورده بود به واديهاى ايشان؛ گفتند اين ابرى است پهن كه باران دهنده است ما را. جاى آن بود كه گفته شود به ايشان: بلكه اين چيزى است كه تعجيل كرديد به آن از وقوع عذاب، در اين ابر بادى است كه در آن عذابى است دردناك.
25- كه نابود كند آن باد از غايت شدت هر چيزى را به حكم پروردگار خود. پس صبح كردند كه از شدت وزيدن باد ديده نمى‌شد اثرى از ايشان مگر منازلشان. ( «ابن عباس» گويد: «چنان باد شدت داشت كه شترها با محمل و ساير حيوانات و مردم را چون ملخ در هوا مى‌پراند و به زمين مى‌زد») همه هلاك شدند؛ اينچنين جزا مى‌دهيم گروه گناهكاران را.
26- و تمكين داديم قوم عاد را در آنچه كه تمكين نداديم شما كفار قريش را، كه قوّت و كثرت اموال ايشان بيش از شما بود. و داديم به ايشان گوش و چشم و دل، پس بى‌نياز نكرد از ايشان گوش و چشم و دل ايشان هيچ چيزى از عذاب را. و با داشتن قوّت و ثروت و اعضاى حساس سلامت، كه هر يك اسباب مدافعه از خطرات است دفع عذاب خدا را نتوانستند نمود؛ زيرا كه انكار مى‌كردند به آيات خدا و گرفت ايشان را كيفر آنچه به آن استهزا مى‌كردند. پس شما كه پست‌تر و ضعيف‌تر از ايشان هستيد به چه چيز مغروريد كه از شما حمايت كند و دفع عذاب نمايد؟!
27- ما هلاك كرديم آنچه اطراف شما بود از اهل شهرها، و تكرار كرديم آيات خود را بر اهل قرى تا شايد ايشان بازگشت كنند به سوى خدا.
28- پس چرا يارى نكردند ايشان را آن بتها كه مشركان، آنها را عبادت كردند و تقرّب به آنها جستند؟! بلكه گم و ناپديد شدند از ايشان در وقت هلاكشان. و اين است دروغ ايشان و آنچه به ناحق نسبت مى‌دادند.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود    جلد : 1  صفحه : 505
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست