نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 526
سوره نجم مشتمل است بر شصت و دو آيه در مكه نازل شده است به نام خداوند بخشاينده مهربان 1- قسم به ستاره وقتى كه هبوط كند و به سمت نشيب آيد. (آن وقت آخر شب است كه سحر خيزان به عبادت درآيند و شب زنده داران به راز و نياز، دهان گشايند. چون ستاره با فرودش اين وقت مسعود را خبر دهد مىسزد كه قسم به آن خورده شود). 2- قسم به ستاره كه، گمراه نشد صاحب شما پيغمبر و نه خطا كرد. 3- و سخن نگفت از روى هواى نفس. 4- نيست نطق او مگر وحى، كه فرود آمده مىشود به او از جانب خدا. 5- تعليم كرد پيغمبر را ملك شديد القوهاى. و وحى آورد به پيغمبر، جبرئيل. 6- و اين جبرئيل صاحب شدّت قوّت است؛ (كه هفت شهر لوط را از ريشه بركند براى واژگون كردن). پس جلوه كرد براى پيغمبر به تمام خلقت و صورت حقيقى خود. 7- و او در افق بلندين امكنه بود كه آن افق شرق دنياست. 8- پس از آن جلوه، نزديك شد جبرئيل به پيغمبر و در كنارش جاى گزيد. 9- مقدار نزديكى او به قدر دو كما تير يا نزديكتر بود. 10- پس وحى كرد خدا به توسط جبرئيل به بنده خود پيغمبر آنچه وحى كرد. 11- دروغ نگفت دل پيغمبر به او آنچه را كه يافت در عالم بالا و ملاء اعلى از آثار با عظمت صنع ربوبى و سلطنت الهى. 12- آيا پس مجادله مىكنيد پيغمبر را اى كفار قريش! بر آنچه ديد در شب معراج. 13- و ديد پيغمبر جبرئيل را يك دفعه ديگر به صورت اصلى او. 14- نزد «سدرة المنتهى»؛ (سدره درختى است در بالاى آسمان هفتم كه به آن منتهى مىشود اعمال صالحه بندگان و ارواح زكيه ايشان). 15- نزديك آن درخت است بهشتى كه جايگاه متقيان است. 16- آن هنگام كه پوشيده بود سدره را آنچه پوشيده بود از نور عظمت الهى. 17- ميل نكرد ديده پيغمبر از چپ و راست و در نگذشت از آنچه بايد ببيند در ملاء اعلى و عالم بالا. 18- و البته ديد از نشانههاى پروردگار خود و آثار عظمت سلطنت خداونديش نشانههاى بزرگ. 19- آيا پس نفع و ضررى يا اثر ديگرى ديديد شما از «لات» و «عزّى» كه دو بت شماست. 20- يا از «منات» كه سومين بت ديگر است؟ 21- آيا براى شماست پسر و براى خداست دختر؟ (چون بعضى از كفار ملائكه را دختران خدا مىگفتند). 22- اين قسمت فرزند دارى بين خود و خداى خود البته قسمتى است نادرست، كه فرزند دختر را به خدا نسبت دهيد و پسر را به خود. 23- نيستند اين بتها مگر اسمى چند كه ناميدهايد آنها را شما و پدران شما. نفرستاده است خدا به اين آيين بتپرستى هيچ حجتى. شما پيروى نمىكنيد مگر گمان و آنچه آرزو مىكند نفسهاى شما. و البته كفار را از جانب پروردگارشان راه راست و راهنما آمد. 24- آيا براى انسان آنچه آرزو كند حاصل شود؟ نه چنان است. 25- براى خداست آخرت، كه به اهل ايمان دهد. و دنيا كه بمصلحت خود بهر كه هر چه خواهد دهد. 26- و چه بسيار از فرشتگان در آسمانهاست كه سود نكند شفاعت ايشان چيزى را مگر بعد از اينكه رخصت بدهد خدا براى هر كه خواهد و پسندد. آن وقت ملائكه از آن كس شفاعت كنند
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 526